Configure Page List

Monday, January 19, 2009

အောကားထဲကလို ချစ်ချင်တယ် (စ/ဆုံး)

အောကားထဲကလို ချစ်ချင်တယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အချိန်မှာ ည ၁၀ နာရီခန့် ရှိပြီဖြစ်၍ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်စ ပြုနေပေပြီ။ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် နေ့လည်က ကြည့်ခဲ့သောဗွီဒီယိုအောကားကို ပြန်သတိရပြီး လီးတောင်နေလေသည်။

ယခုတလော အောကား တော်တော်များများကြည့်ဖြစ်နေသောသူ့အာရုံတွင် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တိုင်း ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမတို့လိုးပုံအမျိုးမျိုးကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပင် ပြန်မြင်ယောင်တတ်သည်သူနေသည့် နေရာနှင့် အနည်းငယ် ဝေးသော ကားလမ်းမကြီးဘေးရှိ အိမ်တစ်အိမ်မှာဗွီဒီယိုအောကားချည်းပြလေရာတစ်ခါကြည့်ဖူးသွားသောကျော်ညွန့်တစ်ယောက်မကြာမကြာကြည့်ဖြစ်နေလေသည်။

ရန်ကုန်မြို့နေရာတော်တော်များများတွင် ဗွီဒီယိုရုံများပေါ်လာပြီးအောကားသက်သက်ပြစားသောရုံများတွင်သူကြည့်နေသော ရုံလည်း တစ်ရုံ အပါအဝင် ဖြစ်လေသည်။ထိုရုံနှင့် ထိုကားများကြောင့်အသက်အစိတ်နီးနေပြီဖြစ်သော ကျော်ညွန့်မှာယခုမှ မိန်းမလိုချင်စိတ်များလိုးချင်စိတ်များတရွရွ ဖြစ်ပေါ်နေလေသည်။

သူငယ်ချင်းများနှင့် ဟေးလားဝါးလား လုပ်ရင်းကုန်ခဲ့သော အချိန်များကိုမိန်းမရရန် မကြိုးစားခဲ့မှုအတွက် နှမျောနေမိသည်။လွန်ခဲ့သော နှစ်ကမှ သူငယ်ချင်းများ ခေါ်၍ ဗွီဒီယိုရုံ ရောက်သွားပြီး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူး၊ မတွေ့ဖူးသော ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမတို့ လိုးပုံ ကာမဂုဏ်ခံစားပုံ အထူးအဆန်းများကို မြင်မိသည့် နောက်ပိုင်းမှစကာ သူ့ကိုယ်တွင် ကာမပိုးများ သောင်းကျန်း လာလေတော့သည်။

နိုင်ငံခြားကားများဖြစ်သော အောကားများမှာ ရိုက်ကွင်းရိုက်ကွက် ကောင်းခြင်း၊ ဆေးသားကြည်လင်ခြင်း၊ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး နှိုးဆွမှု ထူးဆန်းခြင်း၊ အထူးသဖြင့် ယောကျ်ား၏ လီးများကို မိန်းမက စုပ်ခြင်း၊ မိန်းမ၏ စောက်ပတ်အား ယောကျ်ားက ရက်ခြင်း၊ ပုံစံ အမျိုးမျိုး လိုးကြခြင်း၊ အားပါပါ လှုပ်ရှားကြခြင်းနှင့် လိင်ကို ပွင့်လင်းစွာ ဖြေရှင်းကြခြင်းများက ကျော်ညွန့်အား ကိလေသာစိတ်ကို ရွသထက်ရွအောင် လုပ်ပေးနေသကဲ့သို့ ရှိလေသည်။

ကျော်ညွန့်တွင် ယခုထက်ထိ ရည်းစားလည်း မရှိ၊ မိန်းမဆို ဝေလာဝေး။ ကားစီးသည့်အခါ ထိမိ ခိုက်မိတာလောက်ကလေးများသာ အတွေ့အကြုံ ရှိသည်။ဘကြီးတော်သူ၏ ခြံတွင် လာရောက် နေထိုင်ပြီး သားသမီးကဲ့သို့ အတူ ဝိုင်းဝန်း လုပ်ကိုင်နေသူ ဖြစ်သည်။

သူနေသော ရပ်ကွက်မှာ လူချမ်းသာများ၏ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းများ လုပ်ရန် သင့်လျော်သော မြေကွက်ကျယ်၊ ခြံကွက်ကျယ်ကြီးများဖြင့် တသီးတသန့် ဖြစ်နေလေသည်။ ဘကြီးလုပ်သူမှာ မြန်မာဖြစ်သော်လည်း တရုတ်လူမျိုးများ သုံးသည့် ပစ္စည်းထုတ်သော လုပ်ငန်းကြီးတစ်ခုကို လုပ်ကိုင်နေသူ ဖြစ်သည်။ကိလေသာ ကာမပိုးများထကြွလာမှုကြောင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးကျသော မိန်းမများကို တွေ့လျှင် ရှေ့မှ၊ နောက်မှ၊ ဘေးမှ အစုံကြည့်ကာ စိတ်နှင့် ပြစ်မှားတတ်လာသည်။

ဗွီဒီယိုတွင် ကြည့်ရသည့် အမျိုးမျိုးသော လိုးနည်းများဖြင့် စိတ်ကူးလိုးနေမိသည်အထိ ဖြစ်လာသည်။သို့သော်လည်း တက္ကသိုလ်ပညာ တစ်ပိုင်းတစ်စသင်ဖူးထားသူမို့ အိန္ဒြေပျက်အောင် အငမ်းမရ ဖြစ်တာမျိုးတော့ မဖြစ်။ ရုပ်မပျက်ဘဲ စိတ်ကူးဖြင့် မှန်းပြီး ဇာတ်လမ်းဆင်ကာ အရသာ ယူတတ်သူသာဖြစ်သည်။ကျော်ညွန့်မှာ ကြည့်ပျော်ရှုပျော်သော ရုပ်ရည်ရှိပြီး အရပ် ခပ်ပြတ်ပြတ်နှင့် ကျန်းမာ သန်စွမ်းသည့် ကိုယ်ခန္ဓာဖြင့် မြန်မာဆန်သူလူငယ်တစ်ဦး ဖြစ်သည်။

ဘကြီးလုပ်သူ၏ စီးပွားရေး ပြေလည်မှုကြောင့် မချို့မတဲ့ စားသောက်နေထိုင်ရသူ ဖြစ်ရာ သူတောင်းစား ထမင်းဝလျှင် လီးတောင်သည် ဆိုသည့်အတိုင်း အစားကောင်း အသောက်ကောင်းများကို မတောင့်မတ မကြောင့်မကျဘဲစိတ်ထင်သလို စားသောက်နေနိုင်သူ ကျော်ညွန့်တွင် အမြဲတမ်းလိုလို ကာမစိတ်များ ထကြွနေတတ်သည်။

ကြည့်ထားသော ဗွီဒီယိုကားများကြောင့်လည်းကောင်း၊ မြင်ရတွေ့ရသော ခပ်တောင့်တောင့် မိန်းမများကြောင့်လည်းကောင်း ခဏခဏ လီးတောင်တောင် နေလေ့ရှိရာ တစ်နေ့ နှစ်ကြိမ်ခန့် ကိုယ့်ဘာသာ ဂွင်းတိုက်ပြီး အာသာဖြေနေရသည် အထိ ဖြစ်နေလေသည်။

လီးတောင်လွယ်တတ်မှုကြောင့် အိမ်မှ အပြင်ထွက်တိုင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်ပြီး စိတ်ကို ထိန်းထိန်းထားရလေရာ ၎င်းအတွက် ကျော်ညွန့်တွင် အမြဲ စိတ်သောက ဖြစ်နေရသည်။လူပျိုလူလွတ်မို့ ဖာချပြီး အာသာဖြေရန်တော့ ကျော်ညွန့် စိတ်မကူး။ ဟိုလူလိုး၊ ဒီလူလိုးနှင့် ကြုံရာလူ အလိုးခံရသော မိန်းမကို သူ မသတီပေ။ ထို့ကြောင့် မိန်းမ လိုးချင်စိတ် ပေါ်ပြီး လီးတောင်လာတိုင်း ကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ် ဂွင်းတိုက်ပြီး အာသာဖြေလေ့ ရှိသည်။

ယခုလည်း နေ့လည်က ကြည့်ခဲ့သော အောကားထဲမှ စိတ်ထစရာ အကွက်များက ကျော်ညွန့်အား လီးမတောင် တောင်အောင် အားပေးသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ဗွီဒီယိုကြည့်ပြီး ပြန်လာလာချင်း ဂွင်းတစ်ချီ တိုက်ခဲ့သော်လည်း အခု လီးထပ်တောင်နေပြန်ရာ ကျော်ညွန့်မှာ လီးတံကို လက်ဖြင့် အသာကိုင်ရင်း စိတ်ကူးနှင့် လိုးပွဲ ဖန်တီးနေမိသည်။

မြင်ရသူ ယောကျ်ားများ ရမက်ထစရာ တောင့်တောင့်တင်းတင်း မိန်းမများကို ပြန်လှန် စိတ်ကူးဖြင့် မြင်ယောင်ရင်း သူ့တွင် မရှိသေးသော်လည်း ရအောင် ရှာကြံယူရန် စိတ်ကူး နေမိသည်။ ထိုသို့စိတ်ကူးနေရင်းမှသူ့အသိထဲတွင် စိတ်ထစရာ တောင့်တင်း ဖြောင့်စင်းသည့် မိန်းမများရနေသူများကို စဉ်းစားနေမိသည်။ထိုအခါ သူတို့နှင့် ခြံချင်းကပ်နေသာ အိမ်မှ ဦးသာဒင်နှင့်မခင်မေတို့ကို မြင်ယောင်လာသည်။

ဦးသာဒင်သည် အသက်ငါးဆယ် ကျော်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ချမ်းသာသူမို့ မယားအငယ်လေး ယူထားသည့် ဦးသာဒင်၏ ရုပ်က ထိပ်ပြောင်ပြောင် ဗိုက်ရွှဲရွှဲနှင့် အကျည်းတန်သလို ဖြစ်နေသည်။ သို့သော် သူယူထားသော မခင်မေမှာ အသက်သုံးဆယ် လောက်သာ ရှိနိုင်ပြီး လုံးကြီးပေါက်လှနှင့် ယောကျ်ားများ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ကောင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သော နှစ်လောက်က စရောက်လာသူများ ဖြစ်သည်။

ခြံနှင့် အိမ်မှာ ဦးသာဒင်ပိုင်ဖြစ်ပြီးမယားကြီးမသိအောင်မခင်မေအား လာထားကာ တစ်ပတ် သုံးလေးရက်ခန့် အတူလာနေတတ်ကြောင်း ခြံနီးနားခြင်းမို့ ကျော်ညွန့်တို့ သူငယ်ချင်းတစ်သိုက် သတိထားမိကြသည်။မခင်မေမှာ ကျော်ညွန့်နှင့်လည်း ခင်မင်နေသည်။ တခြံနှင့်တခြံ တစ်အိမ်နှင့်တစ်အိမ် ဝင်ထွက် သွားလာနေကြသည်အထိ ရင်းနှီးနေကြသည်။

ဦးသာဒင်မှာ ကျော်ညွန့် ဘကြီးနှင့် အလုပ် အတူတူ တွဲလုပ်ဖူးသူတစ်ဦး ဖြစ်သော်လည်း အနည်းငယ်တော့ အသက်ငယ်သည်။ ကျော်ညွန့် ဘကြီးတို့ လင်မယားမှာ အသက် ခြောက်ဆယ်နီးပါး ရှိနေကြပြီ ဖြစ်သည်။ယခုတော့ဦးသာဒင်နှင့် အတူ တွဲပြီး အလုပ် မလုပ်ကြဘဲ သီးသန့်သာကိုယ့်စီးပွားကိုယ် ရှာနေကြသူများ ဖြစ်သည်။

မခင်မေ၏ရွှေဘိုမင်းကြိုက် တောင့်တင်း ဖြောင့်စင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အား ဦးသာဒင်တစ်ယောက် အဆီအသား ဝါးနေခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်ခန့် ရှိပြီ ဖြစ်သော်လည်း ယောကျ်ားနှင့် တည့်သောသူမို့ကျသွားသည် မရှိဘဲ ပိုမို တောင့်တင်းနေလေရာ ကျော်ညွန့်တို့ သူငယ်ချင်းတစ်သိုက် ဆုံခိုက် စကားစပ်မိကြလျှင် …..

“ အဘိုးကြီးက တဏှာ ခပ်ကြီးကြီးပဲကွာ၊မဖြိုနိုင်တာတော့ ဟုတ်မယ် မထင်ပါဘူး၊ မခင်မေကိုက ပိုပြီး တောင့်လာတာ အဟီး …. ဒုသနသော ကြောက်လို့သာ၊ ရများရရင် ဖြုတ်ချင်စရာ ကောင်းတဲ့အထဲမှာ မခင်မေပါတယ်ကွ”

ဟု တစ်ယောက်ကလည်း သူ့စိတ်ထဲ ရှိသည့်အတိုင်း ထုတ်ပြောသည်။

ကျော်ညွန့်ကိုယ်တိုင်လည်းအနီးအနားရှိအပျိုအအိုများထဲတွင်မခင်မေလိုယောကျ်ားများ စွဲမက်စရာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မျိုး မရှိကြောင်း သိသည်။ စိတ်ကူးထဲတွင်လိုလားနေသောမိန်းမမှာမခင်မေလို မိန်းမမျိုး ဖြစ်သည်။

“ ကျော်ညွန့် ငါတော့ မင်းလိုသာ ခြံချင်း ကပ်နေရင်အဘိုးကြီးလာတိုင်း သွားသွား ချောင်းတယ်ကွာ …. မင်း မချောင်းဘူးလား”

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စကားကြောင့် နဂိုက စိတ်ကူးမပေါ်မိသော ကျော်ညွန့်မှာ ချောင်းချင်စိတ်များဖြစ်ပေါ်လာရသည်။

“ အေးကွ …. မင်းဆို ဝင်ချင်သလိုဝင်ထွက်ချင်သလိုထွက်လို့ရနေတာ၊ ဘယ်နေရာက ချောင်းရမယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား ”

ကျော်ညွန့်ရကျန်သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က ထပ်ပြောသဖြင့် ဦးသာဒင်တို့ခြံနှင့်အိမ်အနေအထားကို သိနေသော ကျော်ညွန့်အတွက် အခွင့်အရေး တစ်ခုလို မြင်ယောင်လာမိသည်။ သူငယ်ချင်းများကို ဘာမှ ပြန်မပြောဖြစ်လိုက်သော်လည်း စိတ်ကူးထဲတွင် ချောင်းရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်မိသည်။

သည်နေ့ ဦးသာဒင် ရောက်နေကြောင်း ကျော်ညွန့် သိသည်။ စောစောကပင် ခြံထဲ၌ တွေ့ရသည်။ ယခုလောက်ဆိုလျှင်တော့ အိပ်ယာဝင်လောက်ပြီဟု အချိန်နှင့် အခြေအနေကို တွက်ဆရင်း တောင်နေသော လီးကိုခပ်ရွရွလေး ဆုပ်နေမိသည်။ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ည ၁၀ နာရီရှိပြီဖြစ်ကြောင်း သံချောင်းခေါက်သံ ပေါ်လာလေရာ ဦးသာဒင်တို့အား ချောင်းရန် စိတ်ကူးရှိနေသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် ခါတိုင်းလို မိန်းမလိုးပွဲကို စိတ်ကူးနှင့် နွှဲကာ ဂွင်းတိုက်တတ်သည့် အကျင့်ကို အကောင်အထည် မဖော်သေးဘဲ ကုတင်ပေါ်မှ အသာ ထလိုက်သည်။

ခြံနှင့် အိမ်အနေအထားအားလုံးသိနေသူမို့လက်တွေ့ချောင်းရန် အကောင်အထည် ဖော်နေသော ကျော်ညွန့်အတွက် ငါးမိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဦးသာဒင်တို့ အိမ်ဘေးရှိ သူကြိုတင် ရှာဖွေထားသော အိမ်ထဲကြည့်၍ ရရန် အပေါက်ရှိသည့် နေရာကို ရောက်သွားလေပြီ ဖြစ်သည်။တစ်ထပ်အိမ်မို့ ကျော်ညွန့် ကြည့်ရန် ပို၍ အဆင်ပြေ နေလေသည်။

“ ဟင့်အင်း …. ဟင့်အင်း”

အသေအချာ မြင်နိုင်သော နေရာမို့ အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ပေါ်တွင် ဦးသာဒင်တို့ လင်မယား၏ အနေအထားနှင့်အခြေအနေကို သဲကွဲစွာပင် ကျော်ညွန့် မြင်နေရပေပြီ။ ဗွီဒီယိုတွင် မြင်ဖူးထားသော်လည်း ယခုလို သူကိုယ်တိုင် အချစ်ပွဲနွှဲမည့် မြင်ကွင်းကိုတစ်ခါမှမကြုံဖူးသူမို့ ကျော်ညွန့် ရင်တွေ ခုန်နေလေသည်။

“ ကွယ် …. သဲလေးကလည်းကွာ …. အစ်ကိုကြီး မဖြစ်လို့ လုပ်မပေးတာပါ၊ ကဲပါ ….ဒီဘက်လှည့်စမ်းပါအုံးဟင့်အင်း …. ဟင့်အင်း”

တစ်ခုခု ပူဆာသည်ကို မရ၍ သပိတ်မှောက်နေဟန်ဖြင့်ကုတင်စွန်းနားထ တိုးကာ ဦးသာဒင်အား ကျောပေးပြီး တဟင့်ဟင့် လုပ်နေသော မခင်မေ၏ နောက်မှ ကပ်ကာ ဖက်ထားသော ဦးသာဒင်၏ ချော့နေဟန်ကို ကျော်ညွန့် အတိုင်းသား မြင်နေ ကြားနေရပြီ ဖြစ်သည်။

“ ကဲ …. ဒီလိုဆိုရင် …. သဲလေး သဘော …. သဲလေး သဘော”

“ ဟင်း …. တကယ်နော် …. အစ်ကိုကြီးအင်းပါ သဲလေးရယ် …. ကဲ ကျေနပ်ပြီ မဟုတ်လား“

“ အဟီး ဒါကြောင့် အစ်ကိုကြီးကို ချစ်တာ သိလား”

လိုချင်တာ ရသည့်ဟန်ကြောင့် ကျောပေးပြီး ချွဲနေသော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီး ပြန်လှည့်လာပြီး ဦးသာဒင်ကို ပြန်ဖက်လိုက်ပုံနှင့် သူ့ဘက်ပြန်လှည့်လာသော မခင်မေ၏ ကိုယ်ကို အတင်း ဖက်ထားလိုက်ပြီး ပါးပြင်နှစ်ဖက်အား တရှူးရှူးနှင့် အငမ်းမရ နမ်းနေသည့် ဦးသာဒင်ကြောင့် လာချောင်းရကျိုး နပ်ပြီဟု ကျော်ညွန့် သိလိုက်သည်။

“ အို …. အစ်ကိုကြီးကလဲ … ကဲပြီကွာ … သဲ အသက်ရှူ ကြပ်တယ် …”

အိအိဦးသာဒင်က အတင်းဖက်ပြီး နမ်းနေသည်။ မခင်မေက အလိုက်သင့် ပြန်ပြောနေစဉ် မခင်မေ၏ နှုတ်ခမ်းကို ဖိပြီး စုတ်ယူလိုက်သည်နှင့် စကားသံများ ပြတ်ပြီး လှုပ်ရှားသွားသော ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို အထင်းသား မြင်လိုက်ရသည်။

လင်မယား နှစ်ဦးထဲမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်တင်းနှီးနှောကြမည့်ဟန်နှင့် အနှောင့်အယှက် ရှိဟန် မတူဟု ထင်နေမှုကြောင့် ဦးသာဒင်တို့ အိပ်ခန်းထဲတွင် နှစ်ပေမီးချောင်းမှာ လင်းနေလေရာ အိမ်နံရံ အလယ်နားရှိ အပေါက်ကို ရေစည်ပိုင်းပေါ်မှ ထိုင်ကြည့်နေသူ ကျော်ညွန့်အတွက် အပေါ်စီးမှ ကြည့်နေရသကဲ့သို့ ရှင်းလည်းရှင်း၊ ထင်းလည်းထင်း နေလေသည်။

လင်မယား နှစ်ယောက်မှာ ယခုမှ အချစ်စခန်း စဖွင့်နေကြဟန်တူသည်။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အတင်းဖက်ထားရင်း လက်များက အငြိမ်မနေဘဲ တစ်ဦးကိုယ်လုံးကို တစ်ဦး လိုက်လံ ဆွဲကိုင် ပွတ်သပ်နေသလို ခြေထောက်များကလည်း လူးလွန့်လျက် ရှိသည်။တဟင်းဟင်းနှင့်အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံကို ကျော်ညွန့်နေရာမှပင် အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။

နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ထိကပ်နေရာမှ ခွာလိုက်သည်တွင် ပြွတ်ကနဲ အသံ ပေါ်လာသလို တစ်ဦး၏ ပါးစပ်ထဲ တစ်ဦး၏ လျှာကို ထည့်ပြီး ကလိနေကြပုံကလည်း ဗွီဒီယို၏ ကျေးဇူးကြောင့် ကျော်ညွန့်အတွက် စိတ်ကျေနပ်သွားရသည်။

“ အင်း …. အဘိုးကြီးတွေကလဲ ခေတ်မီသားပဲ”

ဟု ချီးကျူးလိုက်မိသည်။ လျှာခြင်း ကလိနေကြသလိုဦးသာဒင်၏လက်က မခင်မေ၏ နို့အုံကြီးများကို ညဝတ် အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ပေးနေပြန်သည်။

ဦးသာဒင်၏ လက်သည် မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးပေါ်တွင်အထက်အောက် တော်တော် နှံ့အောင် လျှောက်ပြီး ပွတ်သပ်နေပုံကိုလည်းကောင်း၊ မခင်မေ၏ လက်က ဦးသာဒင်၏ ပေါင်ကြားထဲနှိုက်ပြီး လီးကလို ဖမ်းဆုပ်နေပုံကို လည်းကောင်း စိတ်တက်ကြွစရာ ကျော်ညွန့် မြင်နေရသည်။

တစ်ဦးကို တစ်ဦး အတင်းဖက်ပြီး ပွတ်သပ် နှိုးဆွနေရာမှ ဦးသာဒင်က ခွာလိုက်ကာ သူ့ကိုယ်ရှိ အဝတ်အစားများ ဖယ်နေသလို မခင်မေကလည်း ဝတ်ထားသော ညဝတ် အင်္ကျီကို ဖယ်ရှားလိုက်သည်။ ထိုအခါ ကျော်ညွန့်၏ မျက်လုံးများ ပိုမို ပြူးကျယ်သွားရသလိုအသက်ရှူသံများ ပြင်းလာပြီး ရင်လည်း ပိုခုန်သွားရသည်။မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကို စိတ်ကူးနှင့်အဝတ်အစားချွတ်ပြီး ကြည့်ဖူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်တုံးလုံးမမြင်ဖူးသေးသူ ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် အသက်ရှူ မြန်လည်း မြန်စရာပင်။

ဖြူဖွေးဝင်းဝါနေသော အသားက မီးရောင်အောက်တွင် ဝင်းပနေသည်။ တောင့်တင်း ဖုထစ် ထွားအစ်နေသော အသားဆိုင်များက အားရစရာပင်။ တစ်ကိုယ်လုံးတွင် သူ့နေရာသူ အဆင်ပြေစွာ နေရာယူထားကြသည်မှာ ကျော်ညွန့်၏ ရင်များအား ပူစေလေသည်။

မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းနှင့် မြင်ရသူ ယောကျ်ားများ စိတ်ထချင်စရာ ကောင်းသော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား အငမ်းမရပင် ကျော်ညွန့် ကြည့်နေမိသည်။ဖြူဖွေးသော အသားအရေနှင့် လိုက်အောင် ကိုယ်လုံးမှာ ပြည့်တင်းလှသည်။လုံးကြီးပေါက်လှမိန်းမမို့ ထွားအယ်နေသော ကိုယ်လုံးပေါ်တွင် မို့အိအယ်ကားလှသည့် နို့အုံကြီး နှစ်လုံးကလည်း ကိုယ်အထက်ပိုင်းတွင် ထင်ရှားလျက်ရှိသည်။

ပြန့်ပြူးသော ဝမ်းပြင်၊ ချက် ခွက်ခွက်လေးနှင့် ဆီးခုံ ပြန့်ကားကား အထက်ရှိ မဲနက်နေသော အမွှေးများက ပြည့်တင်းကာ ဖြောင့်စင်းနေသော ပေါင်တံကြီး နှစ်ချောင်းအရင်း ဆက်ရာ အပေါ်ကြားတွင် ထင်ထင်ရှားရှား ….ကိုယ်လုံးကို အငြိမ်မနေဘဲ ဟိုဘက် ဒီဘက် လှုပ်ရှားပြီး ပေါင်တံကြီးများအား ပူးကပ်ထားကြသဖြင့် ပေါင်ခွကြားတွင် ညပ်နေသော စောက်ဖုတ်အုံကို ထင်ထင်ရှားရှား မမြင်ရ၍ ကျော်ညွန့်မှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေသည်။

စောက်ဖုတ်ကိုမမြင်ရသော်လည်းအလုံးလိုက်အချောင်းလိုက်နှင့် ကြီးထွားထည်ဝါနေသော ပေါင်တံ ဖြိုးဖြိုးကြီးများ၊ ပြည့်ဖူးသောဒူးခေါင်း၊တင်းရင်းနေသော ခြေသလုံးများနှင့် အချိုးအစားကျလှသည့် ကိုယ်လုံးအဆက်အပေါက်ကြီးက ကျော်ညွန့်အား တံတွေး သီးနေစေလေသည်။

မခင်မေ၏ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေသော ကိုယ်လုံးကြီးမှာ တကယ်ပင် အားရစရာ …. စိတ်ထချင်စရာ …. လိုးချင်စိတ်များ ချိုးနှိမ်၍ မရလောက်အောင် ဆွဲဆောင်နေပေသည်။ထိပ်ပြောင်ပြောင် ဘိုက်ရွှဲရွှဲနှင့် ဦးသာဒင်၏ ကိုယ်လုံးမှာလည်း အဝတ်အစားမဲ့နေပြီ ဖြစ်ရာ သူလည်း အလုံးအထည် မသေးလှပေ။ သို့သော် ပေါင်ကြားထဲရှိ လီးတံမှာ ထဟန် မတူသေးမှုကြောင့် ကျော်ညွန့်မှာ အားမလို အားမရ ဖြစ်နေမိသည်။

ပျော့ခွေနေဟန်ရှိသော လီးတန်ကြီး၏ အရှည်နှင့် လုံးပတ်မှာ ခြောက်လက်မ သာသာလောက်နှင့် ကျပ်လုံးသာသာလောက် ရှိမည်ဟု တွေးနေမိသည်။ကွယ် အစ်ကိုကြီးရယ်ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားကြသည်နှင့် ခုံးထမောက်ဖြိုးနေသော နို့အုံကြီး နှစ်လုံးအား တစ်လုံးကို လက်ဝါးထဲထည့်ကာ ဆုပ်ချေပွတ်သပ်ရင်း ကျန်တစ်လုံးကို ပါးစပ်နှင့်ကုန်းစုပ်နေသော ဦးသာဒင်ကြောင့် မခင်မေ၏ နှုတ်ဖျားမှ ခပ်တိုးတိုး ညည်းသံလေး ပေါ်ထွက်လာရသည်။

ကာမကျမ်း ကြေဟန်တူသော လင်မယားနှစ်ယောက်မှာ ကျော်ညွန့် ရှေ့တွင်ပင် တဆင့်ပြီး တဆင့် တက်လှမ်းနေကြသည်။အထူးသဖြင့်ဦးသာဒင်မှာ ဦးဆောင်သူဖြစ်ရာ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ပင် သူလုပ်စရာများကိုအဆက်မပြတ် လုပ်ကိုင် လှုပ်ရှားနေလေသည်။ မခင်မေကတော့ ဦးသာဒင် လုပ်သမျှ ကာမစိတ်များ ပိုတက်လာဟန်ဖြင့် တဟင်းဟင်း ညည်းပြီး တကျွတ်ကျွတ်နှင့် စုပ်သပ်လိုက် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး လူးလွန့်လိုက်နှင့် ဖြစ်နေရှာသည်။

“ အား … အိုး … အင်း … ဟင်း … ကျွတ် ကျွတ် … အိုး … ဟင်းဟင်း ကွယ် …. အင်း … ဟင်းဟင်း”

ဟူသော မခင်မေ၏ အသံကလည်း အဆက်မပြတ် ထွက်ပေးနေလေသည်။

ကြည့်နေရင်းကြည့်နေရင်းက ကျော်ညွန့်တစ်ယောက်မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။ဦးသာဒင်က မခင်မေ၏ ဘိုက်သားပြင်ကိုအပေါ်မှ အောက်သို့စုံဆင်းကာ လျှာဖြင့် ပွတ်ဆွဲ ရက်လာရာမှ လုံးဝန်းပြည့်တင်း ဖြောင့်စင်းသည့် ပေါင်တံကြီးများအား အသာဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး ဖောင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်မို့မို့ ကြီးအား ဆက်ပွတ်ရက်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

“ အား … လား … လား … အိုး …”

အစ်ကိုကြီးဆတ်ကနဲ တွန့်သွားသော မခင်မေနှင့်အတူ ကျော်ညွန့်၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာလည်း အိမ်နံရံနှင့် ပိုမို ကပ်သွားရသည်။

ဗွီဒီယိုထဲတွင်ထိုကဲ့သို့ နှိုးဆွမှုကို မြင်ဖူးပြီဖြစ်သော်လည်း မြန်မာနိုင်ငံသားများ လုပ်ရဲဟန်မတူဟုသာ ထင်နေသော ကျော်ညွန့်အတွက် ဦးသာဒင်၏ အပြုအမူမှာထူးဆန်းအံ့သြဖွယ်ရာ ဖြစ်သွားရသည်။စိမ်ပြေနပြေပင် ခုံးမောက်ကြွတက်နေသော စောက်ပတ်ပြင်ကြီးအား လျှာဖြင့် ပင့်ပင့် ရက်နေပုံမှာ အားပါးပါး …. အားရစရာပင်။

ရက်အားပါသလောက် မခင်မေမှာလည်းထိထိရောက်ရောက်ခံစားနေရဟန် တူသည်။ မကြာမီ မခင်မေ၏ စောက်ပတ်ကို ရက်ပေးနေသူဦးသာဒင်၏ ကိုယ်လုံးကြီး မွေ့ယာပေါ်တွင် ပက်လက်ဖြစ်သွားသည်။ထိုအခါ မခင်မေက ထပြီး ပေါင်ခြံထဲတွင် ပျော့ခွေနေသလို ဖြစ်နေသောလီးတံရှည်ရှည်ကြီးအား ပါးစပ်နှင့် အသာငုံပြီးစုပ်ပေးလိုက်သည့်အတွက်အမြင်အာရုံသာရှိနေသော်လည်း ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် ကိုယ်တိုင် ခံစားလိုက်ရဟန်ဖြင့်ကိုယ်လုံးတွန့်သွားရသည်။ဦးသာဒင်တို့ လင်မယားသည် ခေတ်မီသူများ ဖြစ်ကြောင်း ကျော်ညွန့် မျက်မြင် သိသွားလေပြီ။

တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကာမစိတ်များ နှိုးဆွပေးသည်မှာ မြန်မာ့ဓလေ့ထက် လွန်ကဲပြီး အနောက်တိုင်း အယူအဆများဖြင့် မရွံမရှာပင် လုပ်ကိုင်ပေးနေကြသည်။ တစ်ဦးပြီးမှ တစ်ဦးက ပြန်လုပ်ပေးခြင်းမှပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်သောမခင်မေပေါ် ပြောင်းပြန်မှောက်ကာလီးအစုပ်ခံရင်းစောက်ပတ်ကိုအားပါးတရ ရက်ပေးနေပုံက မြန်မာလင်မယားမှဟုတ်ပါလေစဟု ကျော်ညွန့် တွေးနေမိသည်။

ဦးသာဒင်တို့ လင်မယား၏ ကာမဂုဏ် ခံစားမှုမှာ လွန်လွန်ကဲကဲ ဖြစ်နေကြလေရာ ကျော်ညွန့်မှာဦးသာဒင်အစားအစုပ်ခံချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်မိသည်။ကာမဂုဏ်၏ အရသာကို အပေါ်ယံ နှိုးဆွပြီး အရယူနေမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ညည်းသံ စုပ်သံများ ရပ်သွားပြီး လိုးပွဲဆင်နွှဲကြသောအခါအမျိုးစုံအောင် လိုးနိုင်ပုံများ ပါနေပြန်ရာ ကျော်ညွန့်မှာ အံ့သြပြီးရင်းအံ့သြရင်း ဖြစ်နေရလေသည်။

ပက်လက် … မှောက်ရက် … ကွေးလိုက် … ကုန်းလိုက် … ကွလိုက် … ထောင်လိုက် … လှဲလိုက်နှင့် လိုး၍ရသည့် ပုံစံ တော်တော်များများကို အသုံးပြုကာ လိုးနေကြရာ ဖန်သားပြင်ပေါ်မှ မြင်ကွင်းထက်ပင် အပြင်တွင် တကယ်တွေ့မြင်နေရသော မြင်ကွင်းက ကျော်ညွန့်အား စိတ်မထိန်းနိုင်အောင် ဖြစ်နေရလေသည်။ထို့ကြောင့်ပင် အခန်းထဲမှ လိုးနေကြသော လင်မယားကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက်နေမိသည်။

“ အိုး … အစ်ကိုကြီးရယ် အား ကောင်းလိုက်တာ အို ဆောင့်စမ်းပါ … အိုး … ဖြည်းဖြည်း … သိပ်မကြမ်းနဲ့အုံး … အီး … ဆောင့် ဆောင့် … အား ဟုတ်ပြီ …. အား … အာ ဘယ့်နှယ် ချော်နေရပြန်တာလဲ … မြန်မြန်လုပ်ပါ … အိုး … အိုး”

ဟူသော ဦးသာဒင်၏ ပုံစံအမျိုးမျိုး လိုးပေးမှုကို အလိုက်သင့် အလိုးခံရင်းကမခင်မေ၏နှုတ်ဖျားမှအမျိုးမျိုး ထွက်ပေါ်နေပုံကလည်း သိပ်နားမလည်သော နိုင်ငံခြားသားများထက် ကျော်ညွန့်အတွက် သာလွန်စွာ ခံစားမြင်တွေ့နေရသည်။

ဦးသာဒင်လိုးသမျှစိတ်တူကိုယ်တူ ပြန်လည်ပြီး လှုပ်ရှားနေသော မခင်မေ၏ ရမက်ထန်ပုံကိုလည်းကောင်း၊ အသက်ကြီးနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း မိန်းမ တစ်ယောက်အားလူငယ်များထက်ပင် အပင်ပန်းခံကာ လိုးနိုင်ပြီး အလိုးကျွမ်းကျင်လှသောခပ်ကြာကြာ အမျိုးမျိုး လိုးနိုင်သော ဦးသာဒင်၏ ကျွမ်းကျင်မှုကို လည်းကောင်း ကျော်ညွန့် အသိအမှတ် ပြုမိသည်။

သို့သော် တစ်ခုအားမရသည်ကတော့လီးတံရှည်ရှည်အလုံးကြီးကြီး၏ ပျော့ခွေနေမှုကိုတော့ ကျော်ညွန့် သဘောမကျမိ။ သူ့လီးလိုပင် သံချောင်းတစ်ချောင်းလို မာကျောနေသည့် အနေအထားမျိုးဖြင့် တွေ့မြင်ချင်မိသည်။ သို့သော် အစားကောင်းကောင်းများနှင့် အားဆေးအမျိုးမျိုးသုံးပြီး မယားကြီး တစ်လှည့်၊ မယားငယ် တစ်လှည့် မပြတ်တမ်း လိုးနေနိုင်သော ဦးသာဒင်ကို ကျော်ညွန့် အထင်ကြီးမိသည်သူဆိုဒီလောက်လိုးနိုင်စွမ်းမရှိနိုင်ချေ။

သူများလင်မယားလိုးတာ ချောင်းကြည့်ရင်း ကျော်ညွန့် သုတ်နှစ်ခါထွက်ပြီးသည် အထိ ဖြစ်သွားရသည်။ ပုံစံအမျိုးမျိုး ပြောင်းလိုးပုံကို ကြည့်ရင်း လိုးကာစမှာ တစ်ခါ သုတ်ထွက်သွားရပြီး ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း လီးထပ်တောင်လာမှုကြောင့် နောက်တစ်ခါ ထပ်ပြီး သုတ်ထွက်သည်အထိ ဂွင်းတိုက်မိလိုက်သည်ကိုတော့ ကျော်ညွန့် မေ့တော့မည် မဟုတ်ပေ။

အားပါးတရ လိုးပွဲ နွှဲပြီးသွားသော ဦးသာဒင်တို့ လင်မယား၏ တယုတယ လုပ်နေကြပုံနှင့် အနားယူသည်အထိ ကြည့်ပြီးနောက် ကျေနပ်စွာ ကြည့်ခဲ့ရသော လိုးပွဲကို ကျောခိုင်းသွားချိန်မတော့ ကျော်ညွန့် ဒူးခေါင်းများ ချောင်သလိုဖြစ်ကာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး နုံးသွားရခြင်းကလည်း ကျော်ညွန့်အတွက် ထင်ရှားနေမည့် အတွေ့အကြုံပင် ဖြစ်ပေတော့မည်။

တဗွမ်းဗွမ်းနှင့် ရေလောင်းချိုးလိုက် ဆပ်ပြာတိုက်လိုက် ချေးတွန်းလိုက်နှင့် မခင်မေ အလုပ်ရှုပ်နေသလို ကျော်ညွန့်မှာလည်း ကုန်းလိုက်ကွလိုက် ဟိုဒီလှည့်လိုက်နှင့် ကိုယ်ဟန် အမျိုးမျိုးဖြစ်နေသော မခင်မေအား ကြည့်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေပေသည်။သူများ လင်မယား အချစ်ပလူးကြပုံကို ချောင်းကြည့်ပြီး ဘာမှ အနှောင့်အယှက် မရှိမှုကြောင့် ချောင်းကြည့်မှု ဝါသနာ ကျော်ညွန့်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ သူငယ်ချင်းများ ကိုတော့ ထို အကြောင်း ပြန်မပြောဖြစ်။

သူတစ်ဦးတည်းသာအခွင့်အရေးရလျှင်ရသလို ချောင်းကြည့်တတ်သည်။အစကဦးသာဒင်တို့ လင်မယား၏လိုးပွဲသာ ချောင်း ချောင်းကြည့်တတ်သော်လည်း နောက်တော့ သူ တိတ်တခိုး သဘောကျနေသည့် မခင်မေ ရေချိုးသည်ကိုပါ ချောင်းကြည့်ချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ လုံးကြီးပေါက်လှနှင့်တစ်လုံးတစ်ခဲကြီး ဆူဖြိုးလှသည့် မခင်မေ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရေစိုနေသော လုံချည်အောက် မှန်ကြည့်ပြီး ဘယ်နေရာတွင် ဘယ်လိုရှိသည်၊ သည်နေရာ ဟိုနေရာတို့တွင်သည်လို ဟိုလိုရှိသည်ဟုညတိုင်း ချောင်းကြည့်၍သိခဲ့သည်များကို ရေချိုးနေစဉ် စူးစိုက်ကြည့်ပြီး ရမ္မက်လှိုင်းတံပိုးများ ကျော်ညွန့်တွင် တဝုန်းဝုန်းနှင့် ရိုက်ခတ်နေလေတော့သည်။

ရေချိုးခန်း မလုံခြုံမှုကြောင့် ကိုယ်တုံးလုံး ရေချိုးလေ့ မရှိသော်လည်း မခင်မေ ရေချိုးနေသည်ကို သူ့အခန်းထဲမှ မှန်ပြောင်းဖြင့် ဆွဲကြည့်ပြီး ကိလေသာ အကုသိုလ်စိတ် ပွားများနေရသည်ကို အလုပ်တစ်ခုအဖြစ် ကျော်ညွန့် စွဲနေမိသည်။ပင်ကိုကပင် အလုံးအထည် ဆူဖြိုးလှသော မခင်မေမှာ ရေစိုပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ရှိသောအချိုင့်အဝှမ်းအမို့အမောက်များသူ့နေရာနှင့်သူ အသီးသီး ထင်ထင်ရှားရှား ပေါ်နေပုံမှာ လတ်ဆတ်သော အသားတုံးများကို ကြော်သည့် ညှော်အား မစားရဘဲ ရှူရှိုက် အရသာခံရသကဲ့သို့ ကိုယ်ပိုင်မိန်းမ မဟုတ်၍ စိတ်ထင်သလို လိုးခွင့်မရသော်လည်း ယခုလိုသဘာဝအတိုင်းရှိနေသည့် ကိုယ်ဟန်၏ အပြင်ညှော်ကို တဝကြီး ရှုစား ရှူရှိုက်ရင်း ကိလေသာစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေသည်မှာ အရသာကောင်း တစ်မျိုးဟု ကျော်ညွန့်သိနေပြီဖြစ်သည်။

မခင်မေတို့ ရေချိုးခန်းနှင့် ကျော်ညွန့်အခန်းမှာပေသုံးဆယ်ခန့်သာ ဝေးလေရာ အားကောင်းသော မှန်ပြောင်းဖြင့် အနီးကပ် ဆွဲယူ ကြည့်ရှုလိုက်သည့်အခါ မှန်ပြောင်း မပါဘဲ ကြည့်တာတောင် အတော် စိတ်ထစရာ ဖြစ်နေသည်ကို အကွက်လိုက် အကွင်းလိုက် နီးနီးကပ်ကပ် မြင်တွေ့ နေသည်မို့ ကျော်ညွန့် စိတ်လှုပ်ရှားမည် ဆိုလျှင်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာပင် ဖြစ်နေလေသည်။

ပွတ်လိုက် သပ်လိုက် ဟိုဒီလှည့်လိုက်နှင့် ကိုယ်ဟန် အမျိုးမျိုး ဖြစ်နေသော မခင်မေ၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရမ္မက် ဒီဂရီများ စုဝေးရာ ဖြစ်နေသည်။ဆူဖြိုးတောင့်တင်းလှသူမို့ ရေချိုးချိန်တွင် မြင်ရလျှင် မည်သည့် ဖိုသတ္တဝါမဆို စိတ်နှင့် ပစ်မှားချင်စရာ ဖြစ်သည်။ တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးရှိသည့် ကိုယ်လုံးကြီးသည် ဖိုမဓာတ်ကို အလွန် ဆွဲဆောင်နိုင်ပေရာ ညတွင်တမျိုး နေ့တွင်တဖုံ မြင်တွေ့နေရသော ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် မခင်မေ ရေချိုးနေသည်ကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်မိခဲ့သည့် အကြိမ် မနည်းတော့။

ယခုလည်း ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ထွန်းထားသော လေးပေမီးချောင်း၏ အလင်းရောင်နှင့် ပြည့်ကာနီးနေသော လမင်းကြီး၏ အလင်းရောင်တို့ဖြင့် နေ့လည်အတိုင်း မြင်နေရလေရာ နေ့တိုင်းလိုလို လီးတောင်ပြီး ဂွင်းတိုက် ဖြေသိမ့်နေရသူ ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် မခင်မေအား လိုးချင်စိတ်များ တိုးပွားသည်ထက် တိုးပွားနေမိသည်။

ဦးသာဒင်နှင့်ရော မခင်မေနှင့်ပါ ခင်မင်နေသူမို့ တိတ်တခိုး မှန်းပြီး လိုးပွဲဆင်နေမှုကိုရှက်ရွံ့သလို ဖြစ်နေသော်လည်းပင်ကိုယ်ကပင် ကိလေသာစိတ်များ ကြီးထွား ထက်သန်သူ တစ်ဦးမို့ အသိစိတ်ကထိန်းသိမ်းသော်လည်း မသိစိတ်ကမခင်မေအား ပြစ်မှားနေမိသည်။ကိုယ်တွေ့မိန်းမအတွေ့အကြုံ မရှိသေး၍ တွေ့ကြုံချင်စိတ်များ ပိုမိုဖြစ်နေလေရာ မိန်းမ တစ်ယောက်အား အတင်းရှာပြီး ယူလိုစိတ်များ တစ်ခါတစ်ခါ ပေါ်လာသည်။

မခင်မေတစ်ယောက် ရေစက်များခါပြီး မျက်နှာသုတ် ပုဝါဖြင့် သုတ်ကာ ထဘီလဲ နေချိန်တွင် ကျော်ညွန့်၏ မျက်လုံးများ ပိုမို ပြူးကျယ်နေသည်ရေစိုပြီး ကပ်နေသော လုံချည်အား ဖြေချပြီး ခြောက်နေသော ထဘီကို မသပ်မယပ်စွပ်ကာ လဲနေချိန်တွင် အတွင်းသားဆိုင်များ အမှတ်တမဲ့ ပေါ်သွားတတ်သည်ကို သိသော ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် မလွတ်တမ်း ကြည့်နေမိသည်။

သူ ထင်ထားသည့်အတိုင်းပင်၊ အပေါ်လုံချည် အခြောက်ကလည်း အကုန်လုံး မဖုံးနိုင်သေး …. အောက်ရေစို လုံချည်ကလည်း ချွတ်၍ မပြီးသေး ဖြစ်နေသဖြင့် လစ်ဟာသွားသော မခင်မေ၏ ပေါင်တံ ဖွေးဖွေးကြီးများနှင့်ထဘီအခြောက် မစည်းရမီ ရေစိုအဝတ်ကိုလက်ဖြင့် ချွတ်အချ၌ လွတ်နေသာ အထက်ဆင်ကြားမှ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ထင်ထင်ရှားရှား မြင်လိုက်ရလေရာခဏခဏ မြင်ဖူးနေသည့်ကြားမှအသက်ရှူမှားသွားရသည်။

ပေါင်ကြားမှတောင်ထွက်နေသော လီးတံကြီးမှာလည်း ခေါင်းငြိမ့်မပြနိုင်တော့ဘဲ တင်းမာသည်ထက်ပိုတင်းမာကာ ပုဆိုးကို ထောက်ပြီး တန်းနေလေသည်။ခဏ မြင်လိုက်ရသမျှကို အငမ်းမရကြည့်ရင်း အမြဲတမ်း ဖြစ်နေသည့် မိန်းမ လိုးချင်စိတ်များ ပိုမို သောင်းကျန်းလာမှုကြောင့် လီးတံ အပေါ်ရှိ ဖြဲလို့ ဖုံးလို့ရသော အရေခွံကို အသာအုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်နေမိပြန်သည်။

ဆယ့်လေးငါးမိနစ်မျှ ဂွင်းတိုက်မိပြီးနောက် အလကားသက်သက်သုတ်မထွက်စေဘဲ မိန်းမလိုးပြီးမှ ထွက်တာမျိုး ဖြစ်စေရန် ကျော်ညွန့်အကြံ ထုတ်မိသည်။ ထိုအခါ မတွေ့ရသည်မှာ တစ်ပတ်ခန့် ရှိပြီဖြစ်သည့် ဦးသာဒင်အား သတိပြုမိ၍ မခင်မေအားညနေက မေးလိုက်မိသည်ကို ပြန်တွေးလိုက်မိသည်။နင့် အန်ကယ် ခရီးထွက်သွားတယ်လေ ကျော်ညွန့်ရဲ့ … ညဆို ငါ့မှာ တစ်ယောက်တည်း ပျင်းခြောက်ခြောက်ကြီးနဲ့ …. ဟင်း ဟင်းဟု ပြန်ပြောခဲ့ပုံကိုသတိရနေမိပြန်သည်။

ပင်ကိုယ်ကလည်း တဏှာ ခပ်ကြီးကြီး ဦးသာဒင်လိုးသမျှကို အလိုက်သင့် ပြန်ဆက်ဆံတတ်သည့် မခင်မေအား စိတ်ကူးနှင့် မှန်း မှန်းလိုးနေမိရာမှ ….. ပြေးကာသွားပြီး တူနှစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသေးသော ကာမရအသာကို ရယူခံစားရန် ကျော်ညွန့် စိတ်ကူးလိုက်မိသည်။

မိန်းမ မလိုးရဘဲ ကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ် ဂွင်းတိုက်ပြီး သုတ်ထုတ်နေရမှုကို ရပ်ကာ တကယ့် မိန်းမ တစ်ဦးအား ခပ်ရဲရဲ ပူးကပ် ကြံစည်လျှင် သူကြုံချင်နေသည့် အလိုး အတွေ့အကြုံကို ရလိမ့်မည်ဟု တွေးရင်းက မခင်မေလို ခပ်ထထ မိန်းမ တစ်ဦးမှာ လင်နှင့်တစ်ပတ်လောက်ကင်းကွာနေမှုကြောင့် ကာမ အရသာကို တောင့်တနေလိမ့်မည်ဟု ခန့်မှန်း တွေးနေမိသည်။

အခြေအနေကို ကိုယ့်ဘက်ကိုယ်ဆွဲပြီး ခပ်ရဲရဲ တွေးရင်း ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေသောကျော်ညွန့်တစ်ယောက် သူ့အိပ်ယာဘေး စားပွဲပေါ်၌ ၈-လက်မအသွားရှိသော ဓားမြှောင်တစ်ချောင်းကို တွေ့လိုက်ရာမှ စိတ်ကူးတစ်ခု သူ့ခေါင်းထဲတွင် ထင်းကနဲ ဖြစ်ပေါ်သွားရသည်။ထိုဓားမြှောင်ကို ယူပြီး အိမ်ပေါ်က ခပ်သုတ်သုတ် ဆင်းခဲ့လေတော့သည်။

“ ဒေါက် … ဒေါက်ဘယ်သူလဲ”

“ ကျွန်တော်ပါ …. မခင်မေနဲ့ ခဏလောက် စကားပြောချင်လို့”

စိတ်ကူးတစ်ခုကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် ရဲစိတ်အားကိုးပြီး ထွက်လာသော ကျော်ညွန့်က မခင်မေတို့ အိမ်တံခါးကို အသာခေါက်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ကျွီကနဲ မြည်သွားပြီး ပိတ်ထားသော တံခါး ပွင့်သွားသည်။လာလေ ကျော်ညွန့် ….. ထူးထူးဆန်းဆန်းဘာများ ပြောစရာရှိနေလို့လဲ …. ကဲ ဝင်တော့လေသူ့အား တံခါး ဖွင့်ပေးရင်းအနီးကပ် ပြောဆိုနေသော မခင်မေကို မြင်နေရသော ကျော်ညွန့်၏ တစ်ကိုယ်လုံး ရာဂသွေးများ ဖြုန်းကနဲ ဆူဝေတက်သွားရသည်။

ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးလိမ်းစလေးသာ ရှိသော မခင်မေ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင်ရင်လျားထားသောထဘီ တစ်ထည်မှလွဲပြီး ဘာမှ ရှိမနေပေ။ ထို့ကြောင့် ဝင်းဝါပြည့်တင်းသောအသားများနှင့်စည်းနှောင်ဖုံးလွှမ်းထားသော လုံချည်အောက်မှ ထင်ရှားနေကြသည့်အသားဆိုင်များကို မြင်နေရသည်။ ထို့အပြင် မခြောက်တခြောက်ကလေး ဖြစ်နေသော လိမ်းပြီးစ သနပ်ခါးနံ့လေးများက ကျော်ညွန့် နှာခေါင်းထဲသို့ ခပ်မွှေးမွှေးတိုးဝင်နေပြီး ဖြစ်ရာ စောစောက ပြန်ပျော့သွားသော လိင်တံကြီးမှာ သိသိသာသာပင် ပုဆိုးအတွင်းဝယ် ထောင်ထလာလေတော့သည်။

မုန်ယိုနေပြီဖြစ်သော ရာဂစိတ်ကို ထိန်းရင်း အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တံခါး ပြန်ပိတ်လိုက်သည့် မခင်မေ၏ နောက်မှနေကာ မခင်မေ၏ နောက်ပိုင်းအလှအား ခပ်ရဲရဲ စူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ တဟုန်ထိုး ကြွနေသော ရမ္မက်စိတ်များ ကျော်ညွန့်တွင် ပိုမို ဖြစ်ပေါ်နေလေပြီ။

“ ဟဲ့ …. အို နင် ဘာဖြစ်လို့ ငါ့ကိုဒီလောက် ကြည့်နေရတာလဲ”

ရုတ်တရက် နောက်ပြန်လှည့်လိုက်သော မခင်မေမှာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအားအငမ်းမရ စူးစိုက်ကြည့်နေသော ကျော်ညွန့်ကြောင့် လန့်သွားရသည်။

ထို့အပြင် ပုဆိုးအတွင်းမှ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေသာ အရာမှာ သိသာ ထင်ရှားနေလေရာ ထိုအရာ ဘာမှန်း သိနေသူ မခင်မေအတွက် အံ့သြ ထိတ်လန့်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်သွားရသည်။

“ ကျ …. ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး မခင်မေ …. “ 

မခင်မေကို ချစ်ချင်လို့သေမထူး နေမထူးဟု ဆုံးဖြတ်ထားသော သူတို့ ပုံစံအတိုင်း စိတ်ကို ဒုံးဒုံးချခဲ့ပြီ ဖြစ်သော ကျော်ညွန့်က သူယူလာသော ဓားမြှောင်ကို ခါးနောက်မှ အသာဆွဲယူလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

“ ဟဲ့ ကျော်ညွန့် …. နင်ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ …. ငါ့မှာ လင်နဲ့လေ …. သွား ”

“ သွားမသွားဘူးဗျာ …. ကျနော် မခင်မေကို ချစ်ချင်နေတာ ကြာပြီ … ဘယ်လိုမှ စိတ်ထိန်းလို့ မရဘူး …. ဒီအတိုင်းလဲ မနေနိုင်ဘူး …. အဲဒါကြောင့် ထွက်လာတာ . ကဲ ရော့ .. ဒီမှာ ဓား … မခင်မေ သဘောမတူရင် အဆုံးသာ ထိုးသတ်လိုက် …. ကျနော် သေသွားမှ အေးမယ် …. မသေသေးရင်တော့ မခင်မေကို ချစ်ရမှာပဲ”

ခပ်ရဲရဲပင် ပြန်ပြောရင်း ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထနေသော လီးတံကြီးကို ပုဆိုး အုပ်နေသည့် ကြားမှ ပိုကော့ပြလိုက်ရာ မခင်မေ လန့်သွားရသည်။

အနားသို့ တိုးလာပြီး သူ့လက်ကို ဆွဲကာ ဓားအိမ်နှင့် ဓားကို အတင်းလာထည့်နေလေရာမခင်မေမှာ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ ဖြစ်နေလေတော့သည်။

“ ဟဲ့ …. အို …. ကျော်ညွန့် …. မဟုတ်တာတွေ…အိုမလုပ်ပါနဲ့”

ဓားအိမ်ကိုလက်ထဲထည့်ပြီးလျှင်ပြီးချင်း သူမ၏ကိုယ်လုံးကြီးအားအတင်းဆွဲဖက်ကာလွတ်နေသာပုခုံးသားများကိုငုံ့နမ်းနေသော ကျော်ညွန့်ကို ပြန်တွန်းရင်း ပြောနေသော မခင်မေမှာ ကျော်ညွန့် ရင်ခွင်ထဲတွင် မလူးသာ မလွန့်သာအောင် အမိခံနေရပေပြီ။

“ ကဲဗျာ …. ဓားနဲ့ ထိုးလေဗျာ …. ကျနော်တော့ မနေနိုင်တော့ဘူး …. မထိုးရင်တော့ ချစ်မှာပဲ”

ကျော်ညွန့်က အတင်းဖက် အတင်းပြောနှင့် မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဆွဲကာ အခန်းထဲသို့ တွန်းပြီး ဝင်သွားသည်။ အခန်းထဲ ရောက်လျှင် တွန့်လိမ် ရုန်းကန်နေသော မခင်မေ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နှင့် အတင်းဖိစုပ်ယူလိုက်သည်။ထို့ကြောင့် ကျော်ညွန့်အား ပြန်တွန်းနေသော မခင်မေ၏ လက်များမှာ တွန်းနေရာမှ ပျော့သွားကြပြီး ပြန်ဖက်မိသလို ဖြစ်သွားကြလေသည်။

ရာဂစိတ်များ တက်ကြွထက်သန်နေသော ကျော်ညွန့်မှာ အင်အားများ ခါတိုင်းထက် ပြည့်ဖြိုးနေသလို အမှတ်တမဲ့ အဖက်ခံရပြီး ကြမ်းရမ်းနေသော ကျော်ညွန့်ကြောင့် မိန်းမသားဖြစ်သော မခင်မေတစ်ယောက် ရုန်းအားများ ကျသွားပြီး ကျော်ညွန့် ဆွဲခေါ်ရာ ပါသွားရသည်မှာ မသိစိတ်က ကျော်ညွန့်အား လက်ခံနေပြီဆိုခြင်းကို မခင်မေ မသိပါချေ။

ကုတင်နားရောက်လျှင် မွေ့ယာပေါ်သို့ အတင်းတွန်းလှဲပြီး အပေါ်မှ ဖိထပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ စုပ်ယူနေမှုကြောင့် စောစောက ဆုပ်ကိုင်ထားမိသော ဓားအိမ်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဒေါက်ကနဲ ကျသွားလေသည်။ အကယ်၍ ထိုဓားကို မခင်မေ တစ်ယောက် အသေအချာ ထုတ်ကြည့်ပါက သံမဏိဓားကို တုပြီး တူအောင် လုပ်ထားသော ရော်ဘာဓား တစ်ချောင်းသာ ဖြစ်ကြောင်း သိသွားလိမ့်မည်။ ကလေးကစားရန် လူကို ခြိမ်းခြောက်ရန် အပျော်သက်သက် လုပ်ရောင်းလေ့ရှိသော ရော်ဘာဓားဖြင့် ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် သူမအား လိမ်ညာပြီး ကာမကို အရယူရန် ကြိုးစားနေပြီဖြစ်ကြောင်း မခင်မေ မသိတော့ပေ။

မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နှင့် နိုင်ငံခြား ဗွီဒီယိုကားထဲမှ မြင်ဖူးသည့်အတိုင်း နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်နေသော်လည်း ထိထိရောက်ရောက် စုပ်မိခြင်း အားပါခြင်းနှင့် မတူသော ဓာတ်များက ဆွဲဆောင်ခြင်းများကြောင့် မခင်မေမှာ ဘယ်လိုမှ မငြင်းနိုင်၊ မရုန်းနိုင် ဖြစ်ကာ အငမ်းမရ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်နေသော ကျော်ညွန့်၏ ကျောပြင်ကြီးအား အတင်း ပြန်ဖက်ထားမိလေတော့သည်။

ကြားဖူး မြင်ဖူးသော အသိဖြင့် နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း မခင်မေ၏ ထဘီပေါ်မှ မောက်ကြွား ထကြွနေကြသော နို့အုံအိမ်ကြီးများကို အငမ်းမရပင် ကြမ်းတမ်းစွာ ဆုပ်နယ်နေလေရာ မခင်မေ တစ်ယောက် နာကျင်မှုပင် ခံစားနေရသည်။အတင်းဖက် အတင်းနမ်းနှင့် ကြမ်းချင်တိုင်း ကြမ်းနေသော ကျော်ညွန့်က မခင်မေ၏ ရင်လျားထားသော ထဘီအား အသာဆွဲဖြေကာ အဖုံးအလွှမ်း မရှိတော့သော နို့အုံကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံသွင်းပြီး အတင်း စုပ်ယူလိုက်သည်။

“ အိုး …. အိုး … အိုး … ကျော်ညွန့် ဖြည်းဖြည်းဟ … ဖြည်းဖြည်းဟ …. အိုး”

ပြန်လည် ငြင်းဆန်မှု မရှိတော့ဘဲ မခင်မေမှာလည်း မုန်ယိုနေသော ကျော်ညွန့်အား နည်းပေးလမ်းပြပင် ပြန်လုပ်ပြီး ထိန်းပေးနေမိလေသည်။ မကျွမ်းကျင်သေးသော ကျော်ညွန့်၏ ကြမ်းတမ်းမှုက သူမအား ကာမစိတ်ကို ညင်ညင်သာသာ တဖြည်းဖြည်း တက်လေ့ရှိမှုမျိုးမှ တဟုန်ထိုး တက်သလို ဖြစ်နေရသည်။ခါးအထိ ပြေကျနေသော ထဘီကြောင့် မခင်မေ၏ ရင်ဘတ် အထက်ဘက်ရှိ နို့အုံကြီး နှစ်လုံးမှာ အားရစရာ ကောင်းလောက်အောင် ကြီးထွားမို့မောက် ခုံးထနေလေရာ ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် နို့အုံတစ်လုံးကို လက်တစ်ဖက်စီဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပါးစပ်က တစ်လှည့်စီ စို့လိုက် စုပ်လိုက်၊ လျှာဖြင့် ကလိလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေမိသည်။

ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့် အလှတိုးနေသူ မခင်မေ၏ ကိုယ်သင်းနံ့တွင် သနပ်ခါးနံ့လေးပါ ရောစွက် နေမှုက ကျော်ညွန့်အတွက် နမ်း၍ ရှိုက်၍ မဝအောင် ဖြစ်နေရသလို အိစက်နေသော အသားဆိုင်များအားဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်စုပ်ရက်နေရမှုကလည်း အခေါက်နှင့် အဆီညီနေသောဝက်သားတုံးကြီးအားတဝကြီး စားနေသူကဲ့သို့ ဖြစ်နေလေသည်။နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကိုလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ဆွဲချေရင်း ပါးစပ်ဖြင် တစ်လှည့်စီ ကုန်းကုန်းစုပ်နေရာမှဘိုက်သားပြင်ပေါ်သူ၏မျက်နှာကိုကျော်ညွန့် တင်လိုက်သည်။

ထို့နောက်ခါးတွင် ရှိနေသေးသောထဘီစလေးအား တင်ပါးဆုံအောက်မှအသာဆွဲချွတ်ယူနေရင်းကဘိုက်သားပြင် ပြန့်ပြန့်ကြီးကိုလျှာဖြင့် လိုက်ရက်ပေးနေမိပြန်သည်။ဒူးဆစ်လောက်အထိ ကျွတ်နေပြီဖြစ်သောထဘီကြောင့် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး အပါအဝင် ပြည့်ဖြိုးတောင့်တင်းသော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား အနီးကပ် မြင်နေရပြီဖြစ်သော ကျော်ညွန့်မှာ မလုပ်တတ် လုပ်တတ်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေလေသည်။

ချက်ကလေးကို လျှာဖြင့် ထိုးကလိနေရာမှ ဆီးခုံပေါ်မျက်နှာရောက်လာကာ မထူမပါးလေး ပေါက်နေသော စောက်မွှေးများကိုအသာကျော်ပြီး အမြှောင်းလိုက် ခုံးထဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ်အုံကြီးကို အနီးကပ် ကြည့်လိုက်သည်။မိန်းမစောက်ပတ်အားဗွီဒီယိုထဲနှင့်မခင်မေအား ချောင်းကြည့်ဖူး၍အဝေးမှသာ မြင်ဖူး နေသူ ကျော်ညွန့်မှာ ကြီးမား ဖြောင့်တန်းလှသော ပေါင်တံဖြူဖြူကြီး နှစ်ချောင်းအရင်းတွင် ကပ်လျက်ထင်ထင်ရှားရှားခုံးထနေသောလက်ဝါးတစ်အုပ်စာမျှ ရှိသည့် မခင်မေ၏ စောက်ပတ်ကြီးအား ရင်တုန်ပန်းတုန်နှင့်ပင် အသေအချာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။

စောစောက ရေချိုးထားသော်လည်း တစ်ခါမှ မတို့မထိဖူး၍ ဗြုန်းကနဲ တို့ထိရမှာ ကျော်ညွန့် ရွံ့နေမိသည်။ သို့သော်လည်း မခင်မေ၏ စောက်ပတ်အုံကြီးမှာ စောက်မွှေးများ မရှိဘဲ ဆီးခုံတွင်သာ အမွှေးရှိခြင်းကြောင့် အနီးကပ် ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နေရလေရာ ပြဲအာနေသော အကွဲကြောင်းကိုလည်းကောင်း၊ အကွဲကြောင်းဘေးရှိ လက်နှစ်လုံးသာသာခန့် ခုံးထပြီး အမြှောင်းဖြစ်နေသော စောက်ပတ်နှစ်ခမ်းသား နှစ်ခုကိုလည်းကောင်း၊ အကွဲကြောင်းပေါ်ရှိ ခပ်မို့မို့ဆီးခုံပြင်ကိုလည်းကောင်း၊ နောက်ဘက်သို့ ကျကျသွားသဖြင့် ဖင်နှင့် ပေါင်တံကြီး နှစ်ခုကြားတွင် အသားတုံးကလေး နှစ်ခုကပ်ထားသလိုဖြစ်နေလေသည်။

ကျော်ညွန့်သည် မခင်မေ၏ တင်ပါးအုံကြီး နှစ်လုံးအောက်ကို သူ့လက်ထိုးသွင်းလိုက်ကာ ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်ပေးရင်း စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးအား ကြည့်နေရာမှ ဗွီဒီယိုထဲနှင့် ဦးသာဒင်လုပ်သလိုလျှာဖြင့်ယက်ပေးရ ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားလိုက်မိသည်။ မလုပ်ဖူးသေးသဖြင့် ရွံသလိုလည်း ဖြစ်နေသည်။

နောက်တော့ စိတ်များ ထကြွနေသဖြင့် ဘာမှ မစဉ်းစားဘဲ နှာခေါင်း ဖိတင်ပြီး နမ်းလိုက်မိသည်။

“ အိုး …. ဟဲ့ …. ကျော်ညွန့်ရယ်”

မခင်မေ၏ အသံကို ဂရုမစိုက်နိုင်ဘဲအနံ့တစ်မျိုးသင်းနေသောစောက်ပတ်အုံဖောင်းဖောင်းကြီးအားအတင်း နမ်းရှုံ့နေရာမှ ရွံစရာ မဟုတ်မှန်း သိသွားကာ နှာခေါင်းအစား လျှာပြားကြီးနှင့် ပင့်ပြီး ယက်ပေးလိုက်လေသည်။

“ အိုး …. အိုး …. အိုး …. ကျွတ် ကျွတ်”

ဗွီဒီယိုကားပေါင်းများစွာထဲမှ အနီးကပ် ရိုက်ပြထားသော စောက်ပတ်ယက်နေမှု များကို ယခု လက်တွေ့ စတင်စမ်းလုပ်နေပြီ ဖြစ်သော ကျော်ညွန့်မှာ စောက်ပတ်အုံကြီး၏ နူးညံ့မှု၊ နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခု၏ ထူအမ်းအမ်းဖြစ်နေမှု၊ ဟပြဲနေသော အကွဲကြောင်းနှင့်ထိပ်နားရှိ စောက်စေ့အသားပိုကလေးများ၏ကိုက်ခဲချင်စရာ ကောင်းမှုများကြောင့်ရွံရှာစိတ် လုံးဝမရှိတော့ဘဲပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် ယက်ပေးနေမိလေတော့သည်။

“ အား … အိုး … ကျော်ညွန့် …. အိုး … အား အား”

ကျော်ညွန့်၏ စောက်ပတ်ယက်ပေးမှုက အလွန် ထိရောက်ပြင်းထန်လှပေရာ အယက်ခံနေရသူ မခင်မေ၏ နှုတ်ဖျားမှ ညည်းသံစုံ ထွက်ပေါ်နေပြီး ပေါင်တံ ဖြိုးဖြိုးကြီးများကို လှုပ်ယမ်းလိုက်၊ ဖင်ဆုံအိအိကြီးများကို ပင့်လိုက်၊ ခါးနွဲ့နွဲ့လေး ဖယ်ယမ်းလိုက်နှင့် အရူးအမူးဖြစ်နေလေသည်။စောက်ပတ်အုံကြီးကို အထက်အောက် ပင့်ယက်လိုက်၊ အကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိုးသွင်း ကလိလိုက်၊ စောက်စေ့ချွန်ချွန် မာတာတာလေးကို နှုတ်ခမ်းနှင့် ဖိပြီး ပွတ်ချေလိုက် လုပ်ရင်း ကျော်ညွန့်က သူ့လက်ကို မခင်မေ၏ ပေါင်တံလုံးလုံးကြီးများအား ပွတ်သပ်ပေးမိသည်။

တင်ပါး ဆူထွားထွားကြီးများမှာလည်းမလွတ်၊ထိုမှအပေါ်ဘက်တွင်ရှိသော နို့အုံ အိအိကြီးများကို လှမ်းပြီး မမိတမိကိုင်ကာ နို့သီးကလေးများအား လက်ညှိုးနှင့် လက်မကြားညှပ်ပြီးပွတ်ချေပေးနေပြန်ရာမခင်မေတစ်ယောက် မွေ့ရာပေါ်ဝယ် တလူးလူး တလွန့်လွန့်၊ တအီးအီး တအင့်အင့်နှင့် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်နေလေသည်။

တော်တော်လေးကြာအောင်ယက်ပေးနေသောကြောင့် စောက်ပတ်အတွင်းမှ စိုရွှဲကျလာသော ချွဲပြစ်သည့်ရေများကို ကျော်ညွန့်သတိပြုမိသည်။တဏှာပိုးများ ထကြွနေမှုကြောင့် မရွံမရှာယက်ပြီးမျိုချမိသည်အထိ ဖြစ်သွားရသည်။စောက်ပတ်အုံကြီးအား ယက်နေရာမှ ပေါင်တံဖြိုးဖြိုးကြီးပေါ်ပါးစပ်တင်ကာတရစပ် ယက်ပေးရင်း ဒူးခေါင်းနားရှိ ထမီအား လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ဖြစ်အောင် ဆွဲချွတ်လိုက်လေတော့သည်။

ယခုအခါ မခင်မေ၏ တစ်ကိုယ်လုံး မည်သည့်အဝတ်အစားမှ ဖုံးကွယ်မထားတော့ဘဲ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားရလေပြီ။ဘာမှ မရှိတော့သော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား ဒူးထောက်ကာအပေါ်မှဆီးကြည့်နေရင်းမှ ကျော်ညွန့်သည် သူ့ခါးတွင်ရှိသော ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးချွတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်းရှိ စွတ်ကျယ်ပါ ချွတ်လိုက်သောအခါနှစ်ဦးစလုံး ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်နေကြလေတော့သည်။

ဒူးထောက်ထားရင်းက မခင်မေ၏ ပေါင်တံကြီးနှစ်ချောင်းကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက် ဆွဲဖြဲပြီး ကျော်ညွန့်က ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ထိုအခါ ပေါင်တံကြားရှိ လီးတံကြီးမှာ ခေါင်းပင် ငြိမ်မနေဘဲ ရှေ့တိုးတန်းနေပုံမှာပက်လက်ကလေး ငေးကြည့်နေရသော မခင်မေအတွက် ရင်ကလေးပင် ဖိုသွားရသည်။သူမ အလိုးခံနေကျ ဦးသာဒင်၏ လီးကြီးမှာ ကြီးပြီးရှည်သော်လည်း ထိုဒဏ်ကို မနိုင်၍ အမြဲတမ်း ပျော့ခွေခွေနှင့်သာ အလိုးခံနေရသူဖြစ်ရာ ကျော်ညွန့်၏ တင်းတင်းမတ်မတ်နှင့် အားရစရာကောင်းအောင် တောင်နေသော လီးတံကြီးက မခင်မေအား ပိုစိတ်လှုပ်ရှားစေလေသည်။

အသေအချာမြင်ရမှ ကျော်ညွန့်၏ လီးမှာ သူ့လင် ဦးသာဒင်၏ လီးလိုပင် ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်း ရှည်လှကြောင်းသိသွားရသည်။ ကျော်ညွန့်က သာသည်မှာ တောင်နေအောင် မတ်နေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ပက်လက်ဖြစ်နေသော မခင်မေ၏ ပေါင်ကြားမှဒူးထောက်ပြီး ကြည့်နေသူ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် လိုးရန်အတွက် မခင်မေ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ ဝမ်းလျားထိုးဖိမှောက်ချလိုက်လေသည်။ ပေါင်ကြားတည့်တည့်ကိုလီးထောက်ပြီးနို့အုံပေါ်တွင်လက်တင်ကာ မျက်နှာပေါ် အပ်ထားလိုက်ပြီဖြစ်၍ ကျော်ညွန့်မှာ ကုန်းကုန်းကွကွကြီး ဖြစ်နေလေသည်။

နေရာပြင်နေသော ကျော်ညွန့်အား မခင်မေကလည်း ဝိုင်းကူလုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်အုံပေါ် ဖိထောက်နေသော လီးတံကြီးအား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ စောက်ပတ်အဝကို အသာတေ့ပေးလိုက်ရာ အပေါ်မှဖိပြီး လှုပ်ရှားရန်ပြင်နေသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ ပိုများလာပြီး လီးတံကြီးအားဖိချလိုက်လေတော့သည်။အိကနဲတိုးဝင်သွားသောလီးတံကြီးကြောင့်သူမ၏လက်ကိုမခင်မေကလွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ကျော်ညွန့်မှာတော့ယခုမှ ပထမဆုံး မိန်းမစောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ရခြင်းဖြစ်ရာ ဝင်မှန်းသိသည်နှင့် အားစိုက်ပြီး ဖိထိုးသွင်းနေမိသည်။

လီးတံမှာ မခင်မေ၏ စောက်ပတ်အုံထဲသို့ တဝက်လောက်သာ ဝင်နေသော်လည်း ကျော်ညွန့်အတွက်မူ အနေခက်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ တစ်ခါမှ မဝင်ဖူးသေးသော လီးတံကြီးမှာ ပူပူနွေးနွေး အိအိစက်စက်နှင့် အသားနုများက တစ်ဆို့ဆို့ လုပ်ပေးနေမှုကြောင့် ထူးခြားသလို ဖြစ်နေရသည်။

ဦးသာဒင်က ခဏခဏ လိုးထားသော မခင်မေစောက်ပတ်ကြီးမှာ သူအတင်းထိုးသွင်းတာကို အဆုံးထိမဝင်ဘဲ ခပ်ကြပ်ကြပ်နှင့် ဖြစ်နေလေရာ ကျော်ညွန့်မှာ အံ့အားသင့်နေမိသည်။

ထပ်ပြီး ကျော်ညွန့် သတိပြုမိသွားသည်ကတော့ သူ့လီးတံကြီး အဆုံးထိလည်း သွင်း၍ မရသေး၊အပေါ်မှဖိပြီး ဆောင့်သွင်းရချက်ကလည်း လေးငါးချက်မျှသာ ရှိသေးချိန်တွင် သုတ်ထွက်ချင်သလို ဖြစ်နေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ မခင်မေ၏ ချိုင်းကြားမှ လက်ကို သွင်းပြီး မျက်နှာချင်းထပ်ကာ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ရင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးရမှု မကြာသေးဘဲ ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေခြင်းအတွက် ကျော်ညွန့် မကျေနပ်၊ သို့သော် သူ ဘာမှလည်း မလုပ်တတ်။

ထို့ကြောင့်သူ့အား အောက်မှ ခပ်တင်းတင်း ပြန်ဖက်ထားရင်းပင့်ကော့ပေးနေသောမခင်မေကို ပါးခြင်းအပ်ဖိထားလိုက်ရာမှ တင်ပါးကိုမြှောက်ပြီးဆက်ဆောင့်လိုက်မိသည်။

“ အား … အား … အား … ”

မခင်မေ၏ ညည်းသံမဟုတ်၊ သုတ်များ ပန်းထွက်သွားပြီဖြစ်သော ကျော်ညွန့်၏ညည်းသံသာ ဖြစ်သည်။လီးသွင်းပြီးဆယ်ချက်ခန့်သာ ဆောင့်ရသေးသည်သုတ်ရည်များပန်းထွက်သွားပြီမို့ ကျော်ညွန့်မှာသူ့ကိုယ်သူအံ့လည်း အံ့သြ၊ မကျေလည်း မကျေနပ်ဖြစ်သွားရသည်။

သူကြည့်ဖူးသော ဗွီဒီယိုထဲတွင် ပုံစံလေးငါးမျိုး ပြောင်းပြီး အားရပါးရလိုးပြီးမှ သုတ်ထွက်သွားကြသည်။ ဆောင့်ချက်များကို တစ်ခါတစ်ခါ သူရေတွက်ကြည့်ရာ အချက် ၁၀၀ ကျော် ၂၀၀ လောက်မှ ပြီးတတ်ကြပုံနှင့် တချို့သရုပ်ဆောင်များဆိုလျှင် စောက်ပတ်ကိုလိုးနေရာမှ လီးတံကိုထုတ်ပြီး မိန်းမ သရုပ်ဆောင် ပါးစပ်ထဲဆက်သွားကာအစုပ်ခံကြတာတောင်ချက်ချင်းသုတ်မထွက် အတော်ကလေး ကြာမှ ထွက်သွားကြသည်။

စောက်ပတ်ကိုလိုးသည်မှာလည်း တစ်ဆုံးဝင်အောင် လိုးတတ်ကြရာ ကြည့်သူတိုင်း မရိုးမရွဖြစ်သော်လည်း အားတော့ရကြသည်။ မလိုးမီ လီးအစုပ်ခံ၊ ဂွင်းအတိုက်ခံအချက် ၁၀၀ ကျော် ၂၀၀ ဆောင့်လိုးပြီးချက်ချင်းသုတ်မထွက်မှုကို မြင်ဖူးသော ကျော်ညွန့်မှာ ယခုသူ့တွင်ဘာချွတ်ယွင်း၍သုတ်ထွက် မြန်ရကြောင်း ကျော်ညွန့် မသိ။လောလောဆယ် ကျော်ညွန့်သိသည်ကတော့ဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်ပြီး လီးတစ်ဝက် တစ်ပျက်ဖြင့်တစ်ချီပြီးသွားရခြင်းကိုအားမရဘဲလီးတံကျဉ်နေသည့်ကြားက ဆက်ဆောင့်နေမိတော့သည်။

လူပျိုကလေးမို့ သုတ်ထွက်မြန်မှုကို မခင်မေသိသော်လည်း ခနလေးပြီးသွားပုံကိုတော့ မကြိုက်၊ သို့သော် သုတ်ထွက်ပြီးတာတောင် မနားဘဲ ဆက်ဆောင့်လိုးနေသည့် ကျော်ညွန့်အား မီရာကို ပြန်ဖက်ရင်း အောက်မှ ပင့်ပင့်ပေးမှုတော့ မခင်မေ လုပ်ပေးမိသည်။မခင်မေ၏ ကိုယ်နံ့နှင့် နူးနူးညံ့ညံ့ အိအိစက်စက် အတွေ့ထူးလှသော အသားဆိုင်များက အတွေ့အကြုံ မရှိသေးသူ ကျော်ညွန့်အတွက် စိတ်ရောလူပါ ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရအောင် ဖြစ်နေရပါသည်။

ထွေးအိသော ကိုယ်လုံးကြီးအား အတင်းဖက်ထားရင်း သူထွက်သွားသော သုတ်ရည်များဖြင့် ချောကျိနေသော စောက်ပတ်အုံထဲသို့ အတင်းဆောင့်ပြီး ဆီးခုံချင်း ကပ်သည်အထိ လီးတံကြီး အကုန်သွင်း၍ ရမှုတော့ ကျော်ညွန့် ကျေနပ်မိသည်။သို့သော်လည်း သူတော်တော် ပင်ပန်းနေလေသည်။ စိတ်ထဲတွင် ထင်ထားသည်က စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်လျှင် ခပ်ကြာကြာဆောင့်မည်။

အပေါ်ပိုင်းကနို့အုံတို့ နှုတ်ခမ်းတို့ကိုလည်း ငုံလိုက်စုပ်လိုက် ရသလောက်လုပ်မည်။ သုတ်ထွက်ချင်လာလျှင် အောင့်ပြီး ထိန်းထားမည်။ နောက်မှ ပြန်ဆောင့်ပြီး အချိန်ရသလောက် အရသာ ခံစားမည်ဟူ၍ပင်ဖြစ်သည်။ယခုတော့ ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားသည်နှင့် ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ပတ်အတွင်းသားများကလီးတံကြီးကိုကျဉ်ဆိမ့်စေသလိုအပေါ်ဘက်ကထိတွေ့နေရသော အသားဆိုင်များကလည်း ထိရင်းထိရင်းလူကိုအီဆိမ့်စေလေရာ ကျော်ညွန့်မှာနူးအိနေသော ဝက်သားတုံးကြီးအား ခဏလေးနှင့် ဝါးမျိုမိသွားသလို ဖြစ်နေရသည်။

နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက် နို့အုံကိုဆုပ်လိုက် စို့လိုက် လုပ်ပေးမိသော်လည်း စိတ်စောနေမှု မကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် သူ့မှာ အလုပ်ရှုပ်ပြီး ပင်ပန်းနေလေသည်။

ထို့ကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက် နှုတ်ခမ်းနှင့် နို့ကို အသုံးပြုဖြစ်သော်လည်း နောက်ဆုံးတော့ ချိုင်းကြားလက်သွင်းကာ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဆောင့်ခြင်းသာ အဆက်မပြတ် လုပ်နေမိတော့သည်။စောစောက သုတ်ထွက်သွား၍ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေခြင်းကြောင့် ရုတ်တရက် သုတ်ထပ်ထွက်ရန် မနီးသော်လည်း အချက် လေးဆယ်လောက် အရောက်မှာ ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာပြန်ရာ မြန်မြန်ပြီးသွားမှာစိုး၍ စောက်ပတ်ထဲဝင်နေသော လီးတံကြီးအား ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်လေသည်။

“ ကွယ် … ဘာဖြစ်လို့ ဆွဲထုတ်လိုက်တာလဲ … နေအုံး .. နေအုံး … အင်း … ဟုတ်ပြီ … ဆောင့်တော့ ”

ကျွတ်ထွက်သွားသော လီးတံကြီးကို မချင့်မရဲဖြစ်သွားသော မခင်မေက ပြန်ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်သို့ တေ့ပေးလိုက်သည်။ လီးတံမာမာကြီးကြောင့် သူမလည်း ကာမဖီလင် တက်နေပြီဖြစ်သည်။ကျော်ညွန့်မှာ စိတ်ကလည်းလောနေ လူကလည်း ကောင်းနေလေရာလီးပြန်ဝင်သည်နှင့် စောစောကလိုပင် ခပ်တင်းတင်းဆွဲဖက်ပြီးအားပါပါ ဆောင့်လိုးပစ်မိသည်။

စောက်ပတ်အတွင်းမှ ထူးခြားသောအတွေ့အထိကအရိုင်းသက်သက်သာ ရှိသော ကျော်ညွန့်အား စိတ်လှုပ်ရှားလာစေသည်။ ပထမတစ်ခါ ထွက်ပြီးသည်မှာ သိပ်မကြာသေးသော်လည်း ဆက်ဆောင့်ချက် ၁၀၀ သာသာတွင် မထိန်းနိုင်ဖြစ်ကာ ဒုတိယမြောက် သုတ်ရည်များပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားလေတော့သည်။

“ အား … အား …အား ”

သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်လျက်ပင် ခပ်ပြင်းပြင်းဖိဆောင့်ရင်း တအီးအီးနှင့် ဖြစ်သွားသည်အထိ ဆက်ဆောင့်ပြီးနောက်တော့ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် မခင်မေကိုယ်ပေါ်တွင် ပျော့ခွေသွားလေတော့သည်။

လီးတံကြီးမှာလည်းသုတ်နှစ်ခါ ဆက်တိုက်နီးပါးထွက်သွားရသဖြင့်ကျဉ်ပြီး ကျိန်းသွားရသည်။ ပြီးတော့ ထင်ထားသလို အီဆိမ့်သွားမှုက ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် မဖြစ်ဘဲ လူသာနုံးသွားရမှုကြောင့် ဘာမှ နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။ မခင်မေ ကိုယ်ပေါ်တွင်ပင် ဆက်ဖိထားရင်းက စောက်ပတ်ထဲမှလီးမထုတ်ဘဲ မှိန်းနေရင်း စဉ်းစားနေမိသည့် ကျော်ညွန့်အား မခင်မေတစ်ယောက်အတော် သည်းခံနေရသည်။

သူ့မှာ ခံကောင်းတုန်းသာ ရှိသေးသည်။ အတွေ့အကြုံရင်နေသူမို့ တစ်ချီတစ်ချီ နာရီဝက်နီးပါးလောက်ပင် ခံနိုင်နေပြီဖြစ်ရာ ယခုကျော်ညွန့် အချက် ၁၀၀လောက်နှင့် ငါးမိနစ်နီးပါးလောက်သာ ဆောင့်လိုးနိုင်မှုကို ဘယ်လိုမှ သူမ ကျေနပ်စရာမရှိပေ။ တစ်ခုပဲ သူမ ကျေနပ်တာရှိသည်။ ထိုကျေနပ်မှုမှာ ကျော်ညွန့်၏ လီးတံကြီးမာတင်းတင်းနှင့်ထိထိမိမိခံစားရမှုပင်ဖြစ်သည်။

ကာမအရသာ ခံစားရသည်မှာ မာတင်းပူနွေးနေသော လီးတံဖြင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို နာနာပွတ်တိုက်ပေးမှုပင်။ ဦးသာဒင်လီးလို ပျော့သလိုလို မဟုတ်ဘဲ ချိုးမရ ကွေးမရအောင် မာတင်းနေသည့် လီးဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အလိုးခံလိုက်ရမှုက မခင်မေအား သဘောကျစေလေသည်။

“ ဘယ်လိုလဲ ကိုလူပျိုရယ်၊ ခဏလေးနဲ့ နှစ်ချီပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား … စိတ်လေးဘာလေး ထိန်းပြီး လုပ်မှပေါ့ အခုတော့ မောနေပြီထင်တယ်”

မခင်မေက အနည်းငယ် မကျေနပ်စိတ်ဖြင့် သူမကိုယ်ပေါ် ဖိပြီး မှိန်းနေသော ကျော်ညွန့်အား ပြောလိုက်သည်။

“ အင်း … ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး …ထိန်းလို့မရလိုက်ဘူး ဖြစ်သွားတယ် … မခင်မေ မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား …”

“ အင်းပေါ့ … ကဲပါ အမောဖြေပါအုံး … နောက်ဆိုရင် ဒီလောက် မလောနဲ့ … ဖြည်းဖြည်းသွားမှပေါ့ … မကြားဖူးဘူးလား … ပညာသင်တာတို့ …စီးပွားရှာတာတို့ …ကာမဂုဏ်ခံစာတာတို့မှာ သိနေသိနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်ရတယ်ဆိုတာလေ ” 

“ ကြားဖူးတာ ကြားဖူးတာပဲ … တကယ်လုပ်တော့ စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူးဗျ … လူလဲ တော်တော် ဟိုက်သွားတယ် ”

ကျော်ညွန့်က ပြောရင်း မခင်မေ၏ ပါးပြင်ကိုတစ်ချက်နမ်းလိုက်ကာ ပါးပြင်ချင်း ထပ်လျက် မှေးနေလိုက်သည်။

မခင်မေကတော့ဘာမှမပြောတော့ပဲ သူမကိုယ်ပေါ် မှောက်ပြီး အမောဖြေနေသူကို စိတ်ရှည်ရှည်နှင့် ထပ်မံလိုးရန် နှိုးဆွပေးရန် တွေးလိုက်မိသည်။သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲရှိ ကျော်ညွန့်၏လီးတံကြီးမှာ စောစောကလောက် မမာတော့ဘဲ ခပ်ပျော့ပျော့ ဖြစ်သွားသည်ကို သတိပြုနေမိသည်။တရှူးရှူးနှင့် အသက်ကို မှန်မှန်ရှူနေသော ကျော်ညွန့်၏ ကျော်ပြင်ကို ငါးမိနစ်နီးပါးမျှကြာအောင် မခင်မေကဖက်ထားလိုက်သည်။

“ ကဲ ကိုလူပျို … အမောပြေလောက်ရောပေါ့ … ဆင်းပါအုံးတကထဲမှာလူကို မွေ့ယာများ အောင့်မေ့နေသလား မသိဘူး … တင်းပြီး ဇိမ်ယူနေလိုက်တာဇိမ်ရှိတာကိုးဗျ … ဟဲ ဟဲ … ”

ကျော်ညွန့်က ပြောပြောဆိုဆို ဘေးသို့ လှိမ့်ဆင်းပေးလိုက်သည်။ စောက်ပတ် အပြင်သို့ကျွတ်ထွက်သွားသော လီးတံမှာ ပျော့ခွေနေလေပြီ။

“ ကဲ ကဲ …. ဒီမှာ ခဏနေအုံး … အရည်တွေ ပေပွနေတာ ခဏသုတ်လိုက်ဦးမယ် ”

မခင်မေက ပြောပြောဆိုဆို ထပြီး ကုတင်ခြေရင်း ရောက်နေသော သူမ၏ ထမီကို ယူကာ ဖင်ကြားတစ် လျှောက် စိုရွှဲနေသော သုတ်ရည်များကို အသာပွတ်ပြီး သုတ်လိုက်သည်။ သူမကိုယ်တွင် စင်သလောက် ရှိလျှင်ပက်လက်လှန်နေသော ကျော်ညွန့်အနား အသာထိုင်ကာ ပျော့ခွေနေသည့်လီးတံကြီးအား ပြောင်အောင် ဆက်သုတ်လိုက်သည်။

“ ဒါမျိုးဆိုတာ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ပညာပါပါ လုပ်နိုင်မှ ကောင်းတာ …ကိုလူပျိုရ”

ဟု ပြောရင်း ကျော်ညွန့်ဘေးတွင် ဝင်လှဲလိုက်သည်။ အရေတွေသုတ်ပြီးသောထမီမှာကုတင်အောက် ရောက်သွားပေပြီ။အတူယှဉ်လှဲမိသွားသည်နှင့် ကျော်ညွန့် ကိုယ်လုံးအားခပ်ရွရွဖက်ကာနှုတ်ခမ်းကို မထိတထိလေး ဖိစုပ်လိုက် လည်ပင်းကို အသာစုပ်လိုက်နှင့် မခင်မေတစ်ယောက် ဦးဆောင်ပြီး လိုးပွဲကို ပြန်စနေလေသည်။

ခပ်ရွရွလေး ဖက်ထားရင်း သူမ၏ ဆူဖြိုးထွားကြိုင်းလှသော နို့အုံကြီးများကိုလည်း ကျော်ညွန့် ပါးစပ်ဆီပို့ကာ စုပ်ခိုင်းလိုက် ရင်ဘတ်ပေါ်တင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးလိုက် အောက်တွင် ပျော့ခွေနေသော လီးတံကြီးကို နို့အုံကြီးနှစ်လုံးဖြင့် ညှပ်ကာဆွလိုက်နှင့် စိတ်ပါလက်ပါ လှုပ်ရှားပေးနေသည်။ အတော်ကလေး စိတ်ရှည်စွာ ပွတ်သပ်နေရာမှ ပြန်မာတော့မလို ဖြစ်နေသော လီးတံကြီးကို လက်ဖဝါးနုနုဖြင် အသာဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေပြန်သည်။

ထိုမှ ပြဲနေသော လီးဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ဖြင့် အသာငုံကာ စုပ်ပေးလိုက်ချိန်တွင်တော့ ကျော်ညွန့်၏ ခါးမှာ ကြွတက်လာလေတော့သည်။

“ အိုး … အား အား …”

ဟူ၍သာ ကျော်ညွန့်အော်နိုင်သည်။ မခင်မေ လုပ်ပေးသမျှကို ဇိမ်ယူပြီး အရသာ ခံစားနေလေသည်။ အတွေ့အကြုံ ပြည့်စုံသူပီပီ မခင်မေ၏ လီးစုပ်ပေးမှုက ညင်သာလှသည်။ တစိမ့်စိမ့်လည်းခံစားရသည်။ ပူနွေးနူးညံ့သော အာငွေ့နှင့် လည်ချောင်း အတွေ့က လီးကြီးကို ရသလောက် ငုံစုပ်လိုက်တိုင်း ကျော်ညွန့် ခံစားနေသည်။

သွေးသားဆူဖြိုးသူပီပီ ကျော်ညွန့်၏ လီးတံမှာ မခင်မေ၏ လက်ထဲတွင် တခဏအတွင်း ပြန်မာလာလေရာ မခင်မေတစ်ယောက် သဘောကျနေမိသည်။ မာသထက် မာအောင်နှင့် သူမလည်း စိတ်ခံစားရသမျှကို ခံစားရအောင် စိမ်ပြေနပြေ စုပ်ပေးပြီး ကျေနပ်လောက်ပြီဟုထင်မှ ကျော်ညွန့် ကိုယ်ပေါ်ကားယားခွတက်လိုက်သည်။ထို့နောက် ထောင်မတ်နေပြီဖြစ်သောလီးတံကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ထားရင်း စောက်ပတ်ဝဖြင့် ဖိထိုင်ကာအဆင်သင့်သွားချိန်တွင်အထဲရောက်အောင် ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ အား … အိုး … ”

နှစ်ယောက်စလုံးစုပ်သပ်မိလိုက်ကြသည်။မခင်မေကဦးဆောင်ကာ အပေါ်မှ နေရာယူပြီး စိတ်တိုင်းကျပင် ကာမအရသာကို ရယူဖန်တီး ခံစားနေကြသည်။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ဖိလိုက် ကျော်ညွန့်ပေါ် မှောက်ပြီး ဆောင့်လိုက် နှုတ်ခမ်းချင်းလည်း ကပ် နို့အုံကိုလည်း ကပ်ပေးလိုက်နှင့်မခင်မေလုပ်နေသလို ကျော်ညွန့်ကလည်း အောက်မှအလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ရင်းသူ့ပေါ်ကို လှဲလာသော မခင်မေ၏ နှုတ်ခမ်းကို ပင့်စုပ်ပေးလိုက် နို့အုံကြီးကို ဆွဲယူစို့လိုက်တင်းမာကားအိနေသောဖင်သားကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ရင်း အောက်မှ ပင့်ပင့်ပေးလိုက်လုပ်ပေးနေလေရာတက်ညီလက်ညီရှိမှုကြောင့်နှစ်ဦးစလုံး ကြက်သီးတဖျန်းဖျန်းနှင့် ဖြစ်နေကြသည်။

အတော်ကလေးကြာလာသည်တွင် အောက်မှနေသူ ကျော်ညွန့်ကမခင်မေ၏ကိုယ်လုံးကြီးအားအတင်းဖက်ထားရင်းမွေ့ယာပေါ် ဆွဲလှဲချလိုက်သည်။ လီးအဝင်မကျွတ်စေဘဲအပေါ်ရောက်သည်နှင့် အားရှိပါးရှိပင် ကျော်ညွန့် ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ အား … အိုး … အိုး … အား … ”

ဟူ၍သာ မခင်မေ ပြန်လည်ညည်းနိုင်သည်။

စံချိန်မီမာတင်းနေသည်လီးတံရှည်ရှည်ကြီးက ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်ကြီးထဲ အစအဆုံး မြုပ်ဝင်သွားသည်မှာ ကျော်ညွန့်အတွက် အီဆိမ့်သည့် အရသာကို ခံစားနေရသလို မခင်မေအတွက်လည်း နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းပင် အလိုးခံနေရမှုကြောင့် ဖြတ်ကနဲ ဖြတ်ကနဲ ခံစားနေရရုံမျှမက လီးတံမာမာကြီးက စောက်ခေါင်းတလျှောက်ရှိ နံရံကြွက်သားများကို မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်လောက်အောင်ပင် တွန်းတိုက်ဝင်ထွက် နေမှုကြောင့် ထွန့်ထွန့်လူးနေသည်အထိပင်။

ခွာဆောင့်လိုက် … ကပ်ဆောင့်လိုက်နှင့် ကျော်ညွန့်မှာ ယခုအချိန်မှာ စိတ်ရှိသလို လိုးခွင့်ရနေသည်။အချက်တော်တော်များများ ဆောင့်ပြီးသော်လည်း သုတ်ထွက်ရန် ဝေးနေသေးသည်မို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆောင့်လိုးနေမိသည်။ ဖြဲကားပေးထားသော မခင်မေ၏ ပေါင်တံဖြိုးဖြိုးကြီးနှစ်ချောင်းကို စုလိုက်ကားလိုက် ပင့်ယူလိုက် ပြန်ချလိုက်နှင့် အမျိုးမျိုးလုပ်နေရင်း အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေရမှုကို ကျော်ညွန့်သဘောကျနေလေသည်။

ကျော်ညွန့်လိုပင်မခင်မေမှာလည်း စောစောကမပြီးသေးသမျှယခုတော့ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ဖြစ်နေပေပြီ။ကျဉ်ကနဲကျဉ်ကနဲ ဖြစ်လာကာ တစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်သည်အထိခံစားနေရလေရာ ကျော်ညွန့်၏ ကိုယ်လုံးကြီးအားလှမ်းဖက်လိုက် မွေ့ယာကိုဖမ်းဆုပ်လိုက် ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းနေလိုက်ဖင်ကြီးကိုပင့်ပေးလိုက် ပေါင်တံကြီးများကိုကစားနေလိုက်ဖြင့် နောက်ဆုံးပန်းအဝင်ကို တက်ညီလက်ညီ လှမ်းနေကြသည်။

လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနှင့်ပင် ဆောင့်လိုးနေကြလေရာ စောက်ပတ်ကြီး ကျဉ်စိမ့်သထက်ကျဉ်စိမ့်လာချိန်တွင်လီးတံကြီးမှာလည်း ပူနွေးသထက် ပူနွေးလာပေပြီ။

“ ဆောင့် ဆောင့် … ဆောင့်လိုး … မရပ်နဲ့ မရပ်နဲ့ … ဟုတ်ပြီ အဲဒီလို ဆောင့် … ”

အောက်မှ ပြန်ပင့်တင်ပေးရင်းအငြိမ်မနေနိုင်သောမခင်မေအား ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် ဖိပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း အစွမ်းကုန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်မိသည်နှင့် ခါးကြော ပေါင်ကြောများ တင်းကနဲ ဖြစ်ကာ အကောင်းဆုံးအရသာကို ပြည့်ဝစွာ ပြိုင်တူ ခံစားလိုက်ကြရလေတော့သည်။

ရွစိရွစိ ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကြီးကြောင့် ကျော်ညွန့်အီဆိမ့်သွားရသလိုမခင်မေမှာလည်း ဖင်ကိုကပ်ပြီး လှည့်မွှေပေးနေသော လီးတံကြီးကြောင့် တဆတ်ဆတ် တုန်သွားရသည်။ အတန်ကြာမှ တရှူးရှူး တဟဲဟဲ အသံများ ပျောက်သွားပြီး ကုတင်ထက်တွင်ထပ်လျက်သား ငြိမ်သက်သွားကြလေတော့သည်။

သွက်လက်မြူးကြွစွာဖြင့် ထွက်ပေါ်နေသော ဒစ္စကို တေးသွား သီချင်းတစ်ပုဒ်၏ အသံက အခန်းထဲတွင် မတိုးမကျယ်လေး ပြန့်လွင့်၍ နေသည်။ ထိုတေးသွားကို မှီပြီး တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားနေသောမိန်းကလေး တစ်ယောက်၏ ဟန်က တေးသွားနှင့် လိုက်အောင် မြူးကြွနေသည်။ ပွဲကြည့် ပရိသတ် မရှိဘူးဟူသော အသိဖြင့် မိန်းကလေးက လွတ်လပ်ရဲတင်းစွာပင် တစ်ကိုယ်လုံးကို အချက်ကျကျ လှုပ်ရှားနေလေသည်။

တေးသွားနှင့် အေရိုးဗစ် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေခြင်းမို့ တေးသွားအလိုက် ကိုယ်ကို သွက်လက်မြူးကြွစွာ ရွေ့လျားပေးနေရသည်။ စိတ်လည်း ပျော်စရာ၊ ခန္ဓာကိုယ်လည်း အဆီကင်း၊ အချိုးအစားလည်း ပြေပြစ်စေသော ကစားနည်းတစ်ခု ဖြစ်ခြင်းကြောင့် စိတ်ပါလက်ပါစွာဖြင့် ဟန်နီ လေ့ကျင့်နေသည်။ ဤအခန်းတွင် သူမတစ်ဦးတည်းသာ ရှိသည်ဟူသော စိတ်ကြောင့် ရဲရဲပင် ကားလိုက်၊ ကွလိုက်၊ မြှောက်လိုက်၊ ချလိုက်ဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို အချိုးညီစွာ လှုပ်ရှားပေးနေလေသည်။

ငယ်ရွယ်နုပျိုသူမို့ အလွန်ကြည့်ကောင်းလှပေသည်။ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ကြီးကို ကြည့်လိုက်၊ တေးသွားအလိုက် မှီအောင် လှုပ်ရှားလိုက်ဖြင့် တစ်ဦးတည်း အလုပ်ရှုပ်လျက်ရှိသည်။ထိုကဲ့သို့လွတ်လပ်စွာလှုပ်ရှားနေမှုကို စိတ်ဝင်တစား ငေးကြည့်နေသူတစ်ဦးကိုတော့ဟန်နီမသိ … သူမ အလုပ်ကိုသာ သွက်သွက်လက်လက်နှင့် လုပ်နေမိသည်။အေရိုးဗစ်လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသော ဟန်နီအား ကြည့်ရှုနေသူတစ်ဦးကတော့ ကျော်ညွန့်ပင် ဖြစ်သည်။

လူရှေ့သူရှေ့တွင် မြင်ခွင့်ရရန် မလွယ်သော အခြေအနေများကို ကာယကံရှင်များ ကွယ်ရာမှ ချောင်းမြောင်း ကြည့်ရှုရသောအခါ အားနာစရာ၊မျက်နှာ ပူစရာမလိုဘဲ ရဲရဲတင်းတင်း ကြည့်နိုင်သည်။ ရေချိုးခြင်း၊ လင်မယား အချစ်ပလူးခြင်း၊ တစ်ဦးတည်း ကာမခံစားခြင်းနှင့် ယခု ဟန်နီလို အားကစား ဝတ်စုံဖြင့် အေရိုးဗစ်လေ့ကျင့်ခန်းများမှာ ချောင်းကြည့်မှ အားရပါးရရှိသည်။

ထိုအရသာများကို ကျော်ညွန့် သိနေပြီမို့ မခင်မေတို့ လင်မယား ကာမဆက်ဆံပုံကို လည်းကောင်း၊ မခင်မေ ရေချိုးသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ဟန်နီ အေရိုးဗစ်ကစားသည်ကိုလည်းကောင်း ချောင်းကြည့်တတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။ယခုလည်း ဟန်နီ၏ အားကစား လေ့ကျင့်နေမှုကို အိမ်အပြင်အကာကြားမှအနှောင့်အယှက် ကင်းကင်းနှင့် ငေးကြည့်နေမိသည်။ ယခုလို သူချောင်းကြည့်မှုကို ဘယ်သူမှ မရိပ်မိ၊ ဘယ်သူမှ မသိသောကြောင့်လည်း လွတ်လပ်လျက်ရှိသည်။

ကုန်းလိုက်၊ ကွလိုက်၊ကားလိုက်၊ ကော့လိုက်နှင့် ကော့ကော့ကံကား လှုပ်ရှားနေသော ဟန်နီ၏ ပြည့်တင်းနေသည့်ကိုယ်ဟန်မှာ မျက်စိရှေ့တွင် အားရစရာ ကောင်းနေသည်။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးကျသူမို့ မကြီးလွန်း မသေးလွန်းသည့် ရင်သားများက ဆွယ်တာအင်္ကျီအတွင်းဝယ် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ မြင်တွေ့နေရသည်။

ပြည့်တင်းသော လက်မောင်းသားများ၊ချပ်ရပ်သော ဘိုက်သားနှင့် သေးကျဉ်သော ခါးကလေးများ အောက်ဝယ် ပြန့်ကားထွက်လာသည့် တင်ပါးဆုံသားကြီးမှာ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် လိုက်အောင်စွင့်ကားလျက် ရှိသည်။ဘောင်းဘီအတွင်းမှ ပေါင်တံကြီးနှစ်ချောင်းကလည်း အရင်းတုတ်ခိုင်ပြီးအဖျားဘက်သို့ တစ်ဖြောင့်တည်း သွယ်ဆင်းသွားပုံမှာ ဆင်နှာမောင်းသဖွယ် အချိုးအစား ကျနလှသည်။

ဒူးခေါင်းလုံးလုံးလေးနှင့် ခြေသလုံး ခပ်တစ်တစ် ကလေးများကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ပင်။ အထူးသဖြင့် အသားကပ်ဘောင်းဘီ အောက်တွင်သိသာရုံလေး ဖောင်းကြွနေသောပေါင်ရင်းဂွဆုံမှအသားအုံကလေးမှာကျော်ညွန့်စိတ်ကို ဆူဝေစေလေသည်။အသားကပ်အင်္ကျီ ဘောင်းဘီများအောက်ရှိအဖုအဖောင်းများ၊အချိုင့်အဝှမ်းများက အနေတော်လောက်သာ ရှိသေးခြင်းမှာဟန်နီ့ကို ကျော်ညွန့် ပိုစိတ်ဝင်စားစရာ ဖြစ်နေရပေသည်။

အသက် ၁၉ နှစ်လောက်နှင့် အရပ် ၅ပေ ၄လက်မလောက် ရှိသော ကိုယ်ခန္ဓာတွင် ရင် ၃၃၊ ခါး ၂၃ နှင့် တင် ၃၅ လောက်ရှိနေခြင်းက ဟန်နီ၏ အလှကို မြင်သူ စွဲမက်စေလေသည်။တကယ်တော့ဟန်နီမှာဦးသာဒင်၏တူမဖြစ်သည်။ မခင်မေတွင် ကိုယ်ဝန်ရှိလာချိန်နှင့် တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်နယ်မှ ကျောင်းလာတက်နေသော ဟန်နီအား အဆောင်တွင် မနေစေတော့ဘဲ သူ့အိမ်တွင် ဦးသာဒင်က ခေါ်ထားပြီး မခင်မေအား ဝိုင်းကူလုပ်စေသည်။

မခင်မေ၏ ကိုယ်ဝန်မှာ ဦးသာဒင်နှင့် ရသလား ကျော်ညွန့်နှင့် ရသလားတော့ မည်သူမျှမသိ။ ဦးသာဒင်မှာ မယားကြီးနှင့် ကလေး မရထားသူဖြစ်သည်။ယခု မခင်မေတွင် ကလေးရသည်ဟု သိသောအခါ အတော်ဝမ်းသာနေလေသည်။ရကာစလောက်ကတားဆေးများ စားနေသောမခင်မေတစ်ယောက်ဦးသာဒင်အပေါ် ပိုမိုမြဲအောင် ဆွဲနေနိုင်ဖို့ ကလေးရထားမှ ဖြစ်မည်ဟု အတွေးပေါ်လာသဖြင့် ဆေးဖြတ်လိုက်သည်တွင်ကိုယ်ဝန်ရှိလာခြင်းဖြစ်သည်။မခင်မေလည်းအဖော်ရ၊ ဟန်နီလည်း အဆင်ပြေစေရန် ဦးသာဒင် စီစဉ်ပေးခြင်းမှာ ကျော်ညွန့်ကိုပါ ဆက်နွယ်သွားရလေသည်။

နယ်မှ ဟန်နီရောက်လာကထဲက ကျော်ညွန့် စိတ်ဝင်စားသွားမိသည်။ မျက်နှာမှာ ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရုံသာ ရှိသော်လည်း ကိုယ်လုံးက သူကြိုက်သည့် အနေအထားမို့ ကျော်ညွန့် သဘောကျမိသည်။ သည်အထဲကဟန်နီမှာ သူ့ကိုယ်သူ လှအောင် ပြုပြင်တတ်သူ ဖြစ်ရာ နေ့တိုင်းကက်ဆက်ခွေဖွင့်ပြီး အေရိုးဗစ် ကစားနေခြင်းကဟန်နီကိုဂရုတစိုက်ကြည့်နေသော ကျော်ညွန့်အတွက်စိတ်ဝင်စားဖို့ ဖန်တီးသကဲ့သို့ ရှိနေသည်။ထို့ကြောင့်ဟန်နီ အေရိုးဗစ်ကစားချိန် ရေချိုးချိန်ကို လစ်ရင်လစ်သလို အချိန်ရလျှင် ရသလို ချောင်းကြည့်မိသည်။

အပြင်တွင်လည်း ရင်းနှီးအောင်နေရင်းမကြာခင်ကပင် သူ့ကို ချစ်နေပြီဟု အရဲစွန့် ဖွင့်ပြောခဲ့သည်။ သူ့အိမ်ထောင်ဘက်အဖြစ်လည်း စိတ်တွင် သတ်မှတ်လိုက်သည်။ ဟန်နီထံမှတော့အဖြေမရသေး။ဟန်နီကိုအိမ်ထောင်ဘက်အဖြစ် ကျော်ညွန့် ရွေးလိုက်ခြင်းမှာ တခြားနေရာများ၌ ချစ်သူမရှိခြင်း၊အခုအချိန်အထိဘယ်မိန်းမကိုမှ အိမ်ထောင်ဘက်အဖြစ် မရွေးရသေးခြင်း၊ဟန်နီ၏ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားကသူ့စိတ်ကိုဆွဲဆောင်နိုင်ခြင်း၊နုပျိုသန်စွမ်းကျန်းမာကျော့ရှင်းခြင်းများကြောင့် ဖြစ်သည်။

အလစ် ခိုးခိုးလိုးနေရသော မခင်မေမှာလည်း သူ့မိန်းမ မဟုတ်။ အချိန်မရွေးပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် လိုးခွင့်ရမည့် မိန်းမတစ်ဦးကိုလည်း အမြန်လိုချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေချိန်တွင် ဟန်နီ ရောက်လာခြင်းက ကျော်ညွန့်အတွက် အခွင့်ထူးတစ်ရပ် ရရှိသွားသလို ဖြစ်သွားသည်။ သူ့စိတ်တွင် ပေါ်နေသောကာမစိတ်များကို ဟန်နီ အေရိုးဗစ်ကစားခြင်းနှင့် ရေချိုးခြင်းတို့ကိုချောင်းကြည့်ကာလိုးချင်စိတ်များအား ဂွင်းတိုက်ပြီး ဖြေရှင်းနေရသည်။

မခင်မေတွင်လည်းကိုယ်ဝန်ရင့်လာပြီမို့ သူ မလိုးဖြစ်တော့။ အေရိုးဗစ် ကစားပြီးသွား၍ အနားယူနေသော ဟန်နီ၏ လိုးချင်စရာ ကိုယ်လုံးလေးကို အငမ်းမရနှင့် မချင့်မရဲ ကြည့်ရင်း ပြန်ချိန်တန်ပြီမို့ ကျော်ညွန့် ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။


Friday, January 2, 2009

ဂွင်ဝင်လာတော့ ရိုက်စားပေ့ါ (စ/ဆုံး)

ဂွင်ဝင်လာတော့ ရိုက်စားပေ့ါ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

" ဟင်း…ဟင်း…ဟင်း… ရှင်ကလဲလေ… ကျမကို ဒုက္ခပေးဘို့ဘဲကြည့်နေတာဘဲ… ညတိုင်းကျမ ဒုက္ခရောက်တယ်"

" အိုကွာ.. ကိုယ်လဲကြိုးစားတာဘဲ.. လာမှမလာတာ ဘာတတ်နိုင်မလဲ"

" မလာယင် မလုပ်နဲ့ပေ့ါ"

" မင်းကိုမြင်ရင် လုပ်ချင်လာတယ်.. ကိုယ်လဲဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ဘူး.. နောက်ပြီး မယားတယောက်ကို ကြာကြာမလုပ်ဘဲထားယင် ဘယ်လိုဖြစ်သွားမယ်ဆိုတာ မင်းလဲသိပါတယ်"

" အံမယ်.. ရှင်ကများ ကျမကို အထင်သေးလို့ ကျမတစ်ခါထဲ ရွပိုးထိးပြီး သိပ်ခံချင်တယ်များ အောင်းမေ့နေလား.. ဟင်း"

" မဟုတ်ပါဘူး.. သဘောပြောတာပါ"

" ဒါရှင်ကျမကို စော်ကားတာဘဲ.. ရှင့်စိတ်ထဲမှာရှိတာမို့လို့ပေါ်လာတာပေ့ါ.. ဒီမှာ ကိုကြင်မောင် သမီးလေးသံယောဇဉ်နဲ့သာ ကျမ ဒီလူ့လောကမှာ ဆက်နေနေတာ ... သမီးသာမရှိခဲ့ယင် ကျမသီလရှင်ဝတ်တာ ကြာပြီ ရှင့်လိုငွေနဲ့ပေါက်ပြီး မိန်းမတွေ ဖျတ်ဆီးနေတတ်တဲ့လူကို လင်လုပ်ထားရတာ နှလုံးနာလွန်းလို့ ထွီး"

" ကဲ.. မင်းစကားတွေ လွန်လာပြီ… တိတ်တော့"

" အို.. မတိတ်နိုင်ပါဘူး ရှင်ကျမကို မတရားယူခဲ့တယ်။ အခုဘယ်လိုလဲ.. ရှင်အင်မတန်မှ လိုးချင်တဲ့ ကျမကို လိုးနိုင်သေးရဲ့လား"

" ဟေ့ ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်းကွာ"

" မပိတ်ဘူး ပြောစရာရှိတာ ပြောရမှာပဲ"

" ကဲ မင်းကို အသားနီလန်ပြီး ခွေးလိုအော်အောင် လိုးပြမယ် အဲဒါဆို မင်းငါ့ကို မတော်လှန်ဘဲ နေမလား"

" စိန်လိုက်လေ"

" ဒါဆို ငါခရီးထွက်မယ်"

" ဒီကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်တာနဲ့က ဘာဆိုင်လို့လဲ"

" ငါ ယိုးဒယားသွားပြီး မင်းအတွက် ဧရာမလီးတုတစ်ချောင်း သွားဆွဲခဲ့မယ်"

" ဟင်း… လီးတုကြီးနဲ့တော့ အလိုးမခံချင်ဘူး"

" လီးအစစ်ထက်တောင် ပိုကောင်းတယ်မိန်းမ၊ ငါ့သူငယ်ချင်းမိန်းမတွေ ဒါနဲ့တစ်ခါတွေ့ပြီးထဲက သူတို့ယောက်ျားလိုးတာ့ မကြိုက်ကြတော့ဘူး…"

" ဒါဆို မြန်မြန်သွားယူခဲ့…"

" မင်းကို စိတ်ချထားခဲ့ရမှာလား.. ငါကကြာမှာ"

" ရှင်သာ ဖာသယ်တွေနဲ့ မကမြင်းနဲ့.. ကျမတို့က လင်စိတ်သားစိတ်ကုန်နေတာကြာပြီ ... ရှင်တို့ ယောက်ျားတွေဆို ကြည့်ပြီးစိတ်ကုန်လွန်းလို့"

" ကဲ.. ပုလွေလေးတော့ မှုတ်ပေးအုံး.. အချစ်ရယ်"

" အခုနဘဲ ဘာဂျာမှုတ်ပေးပြီးပြီဘဲ"

" ခဏလေးနဲ့ ဘယ်ရမလဲကွယ်.. ကြာကြာလေး ဟိုးအရင်တုံးကလိုပေါ့…"

" ဒါနဲ့များ လင်စိတ် သားစိတ်ကုန်ပြီတဲ့…"

" ရှင်ကလာဆွတာကိုး"

" ကဲ.. ကဲ..ပက်လက်အိပ်.. ပေါင်ဖြဲထား"

အဲဒီလို အခြေအချပြောပြီး နှစ်ယောက်ထဲနဲ့ ပတ်ရှုပ်နေတာကတော့ ဘားလမ်းတနေရာက ၄ ထပ်တိုက်ပေါ်မှာနေတဲ့ လူ့မလိုင်ခဲတွေပါဘဲ… လင်ကတော့ အသက်ကြီးကြီး.. ကိုမြင့်မောင်တဲ့ .. ပွဲရုံရှိတယ်၊ ငယ်ငယ်ကသူဌေးသားပြီပြီး သိပ်ပွေခဲ့တော့ အခုကြီးတော့ ပန်းညှိုးနေရှာတယ်၊ လွန်ခဲ့တဲ့ ၃နှစ် လောက်က စဖြစ်ခဲ့တာ၊ ဆရာစုံဆေးစုံနေပြီ ဘယ်လိုမှ မပျောက်နိုင်ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ဝတ္တရာမပျက်ဘဲ သူ့မိန်းမကို နေ့တိုင်းတက်ဆောင့်ပေးရှာတယ်။

ဘယ်ရမလဲ မေမေဝင်းရဲ့ ဘောဒီတည်ဆောက်ပုံကိုက အင်မတန်ဆွဲဆောင်မှုရှိပြီး သူကိုယ်တိုင်ကလည်း အင်မတန်နှာထန်ခဲ့ပုံဘဲ။ အဲဒီလိုမိန်းမမျိုးကို လက်ညှိုးလောက် လီးကလေးနဲ့ သွားလိုးနေယင် ဒီမိန်းမဘယ်နေနိုင်မလဲ၊ နောက်ပြီး တရုတ်မပီပီ အစားပက်စက်သလောက် (၂၄)နာရီ ယောက်ျားအကြောင်းဘဲ တွေးနေလေရဲ့။ 

ခင်ဗျားတို့ ကျနော်တို့ ကောင်မလေးတွေဖြတ်သွားယင် ကြည့်သလို သူလဲခပ်ချောချော ခပ်တောင့်တောင့် ယောက်ျားတွေးတွေသွားယင် လိုက်ကြည့်လေ့ရှိတယ်.. ဗလိုင်းတော့ မဟုတ်ဘူးပေ့ါ၊ မျက်မှောင်ကြီးကုပ်ပြီး မသင်္ကာသလို မယုံသလို ကြည့်မရသလို ပုံစံမျိုးပေ့ါ၊ အမှန်တော့ သူ့စိတ်ထဲမှာ အဲဒီကောင်ကို ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပြီးသား။

ဘယ်ယောက်ျားနဲ့မှ မဖေါက်ပြားသေးဘူး၊ ကိုကြင်မောင် အထိန်းကောင်းလို့လဲပါတာပေ့ါ၊ သူက သူ့မယားချောနားက တစ်မိနစ်မခွာဘဲ မျက်စီဒေါက်ထောက်ကြည့်နေတာလား၊ အဲ.. ဆိုင်ထိုင်တဲ့အချိန်တွေမှာတော့ တစ်နာရီတစ်ခါလောက် ဖုန်းဆက်ပေးလေ့ရှိတယ်။ ဒီမိန်းမကလည်း လွယ်လွယ်နဲ့ရထားတာမှ မဟုတ်တာဘဲ၊ ပထမမယားကြီးကိုကွာ၊ နောက် မေမေဝင်းမိဘတွေကို သိန်းနဲ့ချီပြီး ပုံပေး၊ ပြီးတော့ မေမေဝင်းရည်းစားကို ပထုတ်၊ အခက်အခဲအမျိုးမျိုးကြားက ယူထားရတော့ သိပ်မြတ်နိုးတယ်။

မေမေဝင်းကတော့ မိန်းမတို့ထုံးစံ သိပ်ဂျီကျတယ်၊ အခုလီးမတောင်တော့ ပိုဆိုးတာပေ့ါ၊ အရွယ်ကလဲ အရွယ်ကောင်းမို့ လီးကြီးကြီးကို အပြင်းအထန်လိုချင်နေတယ်။ သူ့ယောက်ျား ညညလုပ်တာဟာ သူ့စိတ်ကို မီးပိုတောက်အောင် လုပ်ပေးသလိုဘဲ။ တစ်ညလုံးမအိပ်နိုင်တော့ဘူး.. ဟိုလှိမ့်.. ဒီလှိမ့်နဲ့ အရူးမလိုဖြစ်နေရတယ်။ တစ်နေ့တစ်ခြားစိတ်တွေက မမှန်ချင်တော့ဘူး၊ သတိမေ့လို့မေ့၊ စိတ်ကလဲတို၊ အရောင်းအဝယ်မှာလဲ အမှားမှားအယွင်းယွင်းနဲ့၊ သူ့ကိုယ်သူလဲသိတယ်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ အားရပါးရ အလိုးခံလိုက်ရယင် အင်မတန်နေသာထိုင်သာရှိမှာဘဲ ဆိုတာလဲသိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ယောက်ျား နေမှမကောင်းဘဲ၊ လင်ငယ်နေဘို့ဆိုတာကလဲ မဖြစ်နိုင်၊ ဒီတော့ အခုသူယောက်ျားစီစဉ်သလို လီးတုလာတဲ့အထိ စောင့်ဘို့စဉ်းစားလိုက်တယ်။

စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ မျက်နှာရှေ့မှာ ပျော့ခွေခွေတွဲလောင်းကျနေတဲ့ သူ့လီးကို လက်နဲ့ဖမ်းဆုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ငုံလိုက်တယ်၊ အေးစက်ပြီး ပျော့ခွေနေတဲ့လီးဟာ လီးတောင်တစ်ကောင်လို သတိရပါတယ်။ မေမေဝင်းရဲ့ လျှာနီနီလေးကား ကိုကြင်မောင်လီးကို ပတ်ပြီးယက်ပေးနေပါတယ်၊ ပုလဲနှစ်ရောင် သွားလေးတွေကလဲ လီးကိုမနာအောင် တဆတ်ဆတ်ကိုက်ပေးနေလေရဲ့.. မေမေဝင်းအဖို့တော့ တော်တော်စိတ်ညစ်စရာ အခြေအနေပါဘဲ။

ဒါပေမဲ့ ကိုကြင်မောင်ကတော့ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကို တယမ်းယမ်းနဲ့အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့နေလေရဲ့... မေမေဝင်းဟာ ကိုကြင်မောင်ရဲ့ လဥတွေကိုလည်း ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ပေးနေပြန်တယ်။ အပြန်အလှန်အနေနဲ့ မေမေဝင်းစောက်ဖုတ်ထဲကို အားရပါးရယက်ပေးနေပါတယ်။ သူကပိုကြမ်းတာပေ့ါ စိတ်ကလဲပါ၊ မေမေဝင်း စောက်ဖုတ်ကလဲ နုနုရွရွလှလှပပလေးဆိုတော့ အလွှာနှစ်ခုကို လက်မနှစ်ချောင်းနဲ့ ဟပြီးရှာစောင်းကြီး ထိုးသွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ လွှဆွဲသလို လုပ်နေပါတယ်။ မေမေဝင်းက ဖင်သားတွေရှုံ့ပြီး ဖင်ကို ကောကော့ပေးနေရဲ့ စောက်ပတ်သားတွေလဲ အရသာတွေ့လာပြီမို့ ရွစိရွစိဖြစ်လာပါတယ်။ စောက်စေ့အလေးဟာ မာစိစိနဲ့ လျှာကိုအတိုက်အခံလုပ်နေလေရဲ့။

လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ စောက်စေ့ကို ပွတ်လိုက်တိုင်း မေမေဝင်းတစ်ယောက် ငါးပြေမ ဆားပတ်သလို တွန့်တွန့်သွားလေရဲ့၊ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပွချည်ရှုံ့ချည်နဲ့ ဖြစ်လာပြီး ကိုကြင်မောင် ပါးစပ်ထဲကသေးရော အရည်ပြစ်ပြစ် ဖြူဖြူတွေပါ ပန်းထုတ်ချလိုက်ပါတယ်။ မေမေဝင်းတစ်ယောက် မောပြီး နားချင်နေပေမဲ့ ကိုကြင်မောင်လီးက ပါးစပ်ထဲ တန်းလန်းကြီးဆိုတော့ ဆက်စုပ်ပေးနေရတယ်။ တော်တော်လေးကြာတော့မှာ အင်းအင်းအားဆိုတဲ့ ငြီးသံကြီးနဲ့အတူ ကိုကြင်မောင် ပြီးသွားပါတယ်။ ဒါတောင် သူ့ဘောကြီးကို မေမေဝင်းရဲ့ မျက်နှာလှလှပေါ်မှာဖိပြီး ဇိမ်ယူနေသေးတယ်။ မေမေဝင်းက ဆင်းခိုင်းတောမှ တပတ်လှိမ့်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ကားယားကြီးအိပ်နေလေရဲ့။

ကိုကြင်မောင်တစ်ယောက် နောက်ဆန်တန်တငင်ငင်နဲ့ ခရီးထွက်သွားပါတယ်။ သူ့မိန်းမကိုစိတ်မချလို့ သမီးကိုပါမှာခဲ့တယ်။ မားမားကို အနီးကပ်နေပါတဲ့၊ ဘယ်ရမလဲ သမီးဆိုတာလဲ မိန်းမဘဲမဟုတ်လား၊ မိန်းမတို့ သဘာ၀ အတူတူဘဲပေ့ါ အမေ့ဘက်ကဘဲပေ့ါ။ ကိုကြင်မောင် ခရီးထွက်သွားလို့ ၄/၅ ရက်လောက်လဲကြာရော မေမေဝင်းတစ်ယောက် အေးစက်နေတဲ့ အိပ်ယာပေါ်မှာ အိပ်ရတာ အတော်ဒုက္ခဖြစ်နေရှာပါတယ်။ အဖော်ကောင်းတစ်ယောက်ကို အငမ်းမရတမ်းတနေမိတယ်။ နောက်ဆုံးကုန်ကုန်ပြောရယင်၊ ငရုတ်ချည်ပွေ့ဘဲ ထဲ့ရမလို၊ ခရမ်းသီးဘဲထည့်ရမလိုဖြစ်နေရှာတယ်။ ကိုယ့်လက်နဲ့ကိုယ် ကလိပေးရတာ သိပ်ဖီးလ်မရှိဘူး။

ကိုကြင်မောင် ထွက်သွားပြီး ၅ရက်မြောက်တဲ့နေ့မှာ အိမ်ကသမီးချောက ဖေ့ဖေ့စကားကို မြေဝယ်မကျ နားထောင်တဲ့ အနေနဲ့ သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ သွားအိပ်တယ်တဲ့၊ ဒေါ်မေမေဝင်းတယောက်ရတဲ့အခွင်းအရေးကို လက်မလွှတ်ဘဲ အဖော်တယောက် အပြေးအလွှားရှာရပါတော့တယ်။ သိပ်နီးစပ်ရာထဲကမဟုတ်ဘူးပေ့ါ။ မိတ်ဆွေတွေထဲမှာ ကြည့်လိုက်တော့လဲ တယောက်မှမစွံဘူး၊ သတ္တိမရှိတဲ့လူနဲ့ ရုပ်မလှတဲ့လူ စိတ်တိုင်းမကျတဲ့ လူတွေချည်းဘဲ။ 

ညနေ ၆ နာရီထိုးနေပြီ လူကရှာမတွေ့သေးဘူး၊ အိမ်မှာလဲ တယောက်ထဲမနေချင်တာနဲ့ အောက်ထပ်မှာ အအေးသောက်ဖို့ဆင်းလာခဲ့တယ်၊ ဟိုနားဒီနားပဲဆိုတော့ ဘရာစီယာမဝတ်ဘူး အိမ်နေယင်း အဝတ်အစားနဲ့ဘဲပေါ့၊ တံခါးဖွင့်ပြီး အောက်ကိုကြည့်လိုက်တယ်ဆိုယင်ဘဲ သားကောင်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

မေ့တတ်တဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အတော်ကြီး မကျေမနပ်ဖြစ်မိတယ်၊ အနီးအနားမှာရှိရဲ့သားနဲ့ ဟိုအဝေးကို သွားရှာနေမိတယ်။ 

" ဆန်နီပေ့ါ.. ဘယ်သူရှိမလဲ" 

လှေကားထိပ်မှာ ငုတ်တုတ်လေးထိုင်ပြီး ဖြတ်သွားသမျှ ကောင်မတွေကို လိုက်ကြည့်နေတဲ့ အင်တာနေရှင်နယ် နှာဗူးလေး၊ ဒီည ဒီကောင့်ကို အသုံးချရမယ်။ စိတ်ထဲမှာ သူ့ကိုတေးထားတာကြာပြီ အခွင့်မရခဲ့လို့ မေ့နေတာ ဒီကောင်က စည်းရုံးရလွယ်မှာပါ။ သူကိုယ်တိုင် အမ်ဘာတို့ ဆိတ်မျက်ကွင်းတို့ ရောင်းနေတာဘဲ၊ နလပိန်းတုံးတော့ ဟုတ်မယ်မထင်းဘူး။ ဘယ်လိုကျုံးသွင်းရမလဲ၊ ကြံစမ်း။

အိမ်တံခါးကို သော့ခတ်ရင်း မေမေဝင်းတယောက် မိန်းမဉာဏ်တွေ ညစ်ထုတ်နေပါတယ်။ လှေကား တစ်ထစ်ချင်း ဆင်းယင်း ဆန်နီကျောပြင်ကို စားတော့ဝါးတော့မလိုကြည့်နေလေရဲ့၊ ဖြတ်ကနဲ့ အကြံရသွားဟန်၊ တစ်ချက်ပြုံးလိုက်တယ်။

" ဟဲ့.. ဆန်နီ ဘယ်လိုလဲ၊ ရောင်းကောင်းရဲ့လား၊ နင်ကလဲ ငုတ်တုတ်ကြီး တတ်ကြွကြွမရှိလိုက်တာ"

" အော်.. မမ၊ ဒီနေ့ အရောင်းအဝယ်ပါးတယ် မမရဲ့"

" အဲဒါနဲ့ စိတ်လေပြီး ထိုင်နေတာ၊ ဘယ်သွားမလို့လဲ"

" အအေးသောက်မလို့ နင်ရောသောက်မလား၊ တစ်ခွက်ပို့ခိုင်းလိုက်မယ်"

" ဟာ၊ နေပါစေ၊ အခုဘဲသိမ်းပြီး ပြန်တော့မှာ အိမ်ရောက်ယင် ထမင်းစားရဦးမယ်"

" အံမယ်လေး၊ ယောက်ျားမဟုတ်တဲ့အတိုင်းဘဲ"

ပြောပြောဆိုဆို ကြီးမားဖွံထွားလှတဲ့ တင်ပါးကြီးကို တမင်လှုပ်ရမ်းပြီး အအေးဆိုင်ဖက် လျှောက်သွားလေရဲ့၊ ဆန်နီကတော့ ထုံးစံအတိုင်း တင်ပါးကြီးကို မက်မက်မောမော ကြည့်နေလေရဲ့၊ ခဏနေတော့ ဆန်နီဆီ သီးစုံဖျော်ရည်တစ်ခွက်ရောက်လာတယ်။ မမဒီနေ့တော့ ဘာတွေစိတ်ကူးပေါက်လဲ မသိဘူး၊ သဘောတွေကောင်းပြနေတယ်။ သူ့ကိုဒီကောင်က ယောက္ခမတော်ချင်နေတာတော့ မသိဘူး။ သီးစုံဖျော်ရည်ကို ဇိမ်ခံသောက်ပြီး ဆိုင်သိမ်းနေတုံး။

" ဆန်နီ၊ ဆန်နီ.. မမကို အပေါ်ကို လိုက်ပို့စမ်း၊ အအေးသောက်ပြီး ဘယ်လိုဖြစ်သွားတယ် မသိဘူး၊ တစ်မျိုးကြီးဘဲ၊ လာလာ.. င့ါကိုလာကိုင်စမ်း"

" လာလာ.. မမ ဘာမှမကြောင်နဲ့… ကျနော့်ကို ကိုင်ထား"

ဒီလိုနဲ့ တစ်ထစ်ပြီးတစ်ထစ် လှေကားထစ်တွေကို ကျော်လွှားပြီး မေမေဝင်းတို့အိပ်ခန်းရှေ့ ရောက်လာပါတယ်… အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်ပြီးတော့။

" ဟိုဘက်ခန်းကို လိုက်ပို့စမ်း.. အိုး.. ဗိုက်ထဲက ဘယ်လိုကြီးမှန်းလဲမသိဘူး"

တတောင်လောက်မြင့်တဲ့ စပရိန်မွေ့ယာပေါ်ဖင်လဲချလိုက်သလို ဆန်နီကိုပါ တစ်ခါထဲဆွဲချသွားလေရဲ့ မေမေဝင်းက ပက်လက် ဆန်နီက မှောက်ရက်ပေ့ါ၊ ပထမတော့ ဆန်နီတော်တော်ကြီး လန့်သွားရှာတယ်၊ နောက်မှ မေမေဝင်းရဲ့ နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာ အသာမှေးပြီး ငြိမ်နေမိတယ်။

" ဆန်နီ.. ဆန်နီ.. သွား.. မင်းဟာတွေ သွားသိမ်းလိုက်… မင်းဒီည ဒီမှာ အိပ်ပေးကွယ်နော်.. မမ နေမကောင်းဘူး.. ကိုကြင်မောင်လဲ ခရီးသွားနေတယ်၊ သမီးကလဲ ဒီနေ့မှ သူငယ်ချင်းအိမ်သွားအိပ်နေတယ်၊ ညရေးညတာ လူတစ်ယောက်ရှိမှကောင်းမယ်၊ မမကြောက်လို့ပါ ငါ့မောင်ရယ် နော်…"

ဆန်နီတစ်ယောက် နှစ်ခါမပြောရပါဘူး၊ မြင်းတစ်ကောင်လို ကဆန်ချင်းပြီး ပစ္စည်းတွေသိမ်း သူ့ရဲ့ အခန်းလေးထဲ ထိုးထည့်ပြီး ပိုက်ဆံဝါးလား၊ ချစ်မမဆီ ပြန်သွားခဲ့တယ်။ မေမေဝင်းကတော့ သူထားခဲ့တဲ့အတိုင်း ပက်လက်ကလေး ပေါင်နှစ်ချောင်းက ခပ်ကားကားနဲ့ ထမီကပါးပါးလေးမို့ စောက်ဖုတ်ကလေးက မို့ဖေါင်းနေတယ်။ ဘရာစီယာမဲ့တဲ့ ရင်သားအစုံဟာ အသက်ရှုလိုက်တိုင်း လှိုင်းစီးနေရဲ့၊ ရွှန်းစိုတဲ့ နှုတ်ခမ်းရွဲရွဲကြီးတွေကိုတပြီး အသက်ပြင်းရှူနေတယ်လေ။

" မမ.. မမ.. ဘယ်လိုနေသေးလဲ"

" အော်.. အေး.. ငါ့မောင်ရယ်.. မသက်သာပါဘူး… တံခါးသေချာပိတ်ခဲ့ရဲ့လား"

" သွား.. သေချာသွားပိတ်လိုက်"

မေမေဝင်းရဲ့ အမိန့်အတိုင်း ဆန်နီတံခါး သေချာပိတ်လိုက်ပါတယ်၊ သီးခြားကမ္ဘာလေးထဲမှာ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်တွေ တွေ့ကြပြီပေ့ါ၊ ဆန်နီစိတ်တွေလှုပ်ရှားနေပါတယ်။ မတည်ငြိမ်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ မေမေဝင်း အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့။

" ထမင်းစားပြီးပြီလား"

" မစားရသေးဘူး.. ရပါတယ်… ကျနော်မဆာပါဘူး"

" အံမယ်.. ဘယ်ဟုတ်မလဲ.. သွားနောက်ဖေးမှာ ထမင်းနဲ့ ငါးကြော်ရှိတယ်.. ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ငါးသေတ္တာရှိတယ်.. သွားစားချေ"

" နေပါစေ မမ.."

" ဟိတ်.. မရဘူး.. ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးအောင် မလုပ်နဲ့.. သွားဆိုသွား"

ဆန်နီတစ်ယောက် မေမေဝင်းရဲ့ အမိန့်တွေတစ်ခုပြီးတစ်ခု နာခံနေရပါတယ်။ ဆာနေတာနဲ့ ထမင်းအိုးထဲက ထငမ်းတွေအကုန်ထည့် ငါးသေတ္တာတစ်ဘူးဖောက်၊ ငါးကြော်တစ်ဖဲ့နဲ့ ကြုံးကြုံးလွေးပါတော့တယ်။ ထမင်းကုန်ရော လူလည်းအားပြည့်သွားပါတယ်။

" ကဲ.. မမ.. ကျနော်စားပြီးပြီ"

" ဝရဲ့လား.."

" ဝ.. ပါတယ်."

" ဒါဆိုလာခဲ့.. ဒီမှာထိုင်ပြီး မမဗိုက်ကို နဲနဲနှိပ်ပေး"

" ဘယ်နားနှိပ်ရမလဲ"

" လက်ပေး"

ပြောပြောဆိုဆန်နီလက်ကိုကိုင်ပြီး သူမရဲ့ ဗိုင်သားပြင်အနှံ့ ဟိုထောက်ဒီထောက်နဲ့ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဂျယ်လီတုံးကြီးနဲ့တူတဲ့ နို့အုံကြီးကို ပွတ်မိသွားသလို ရေညှိတွေ အထွေးလိုက်ပေါက်နေသလိုခံစားမိတဲ့ ထမီအောက်က နေရာတစ်ခုကိုလဲ ပွတ်သပ်မိရဲ့၊ ဆန်နီရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာပါတယ်၊ ဖေါင်းမို့နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်ချင်လိုက်တာအရမ်းဘဲ ဒါပေမဲ့အရမ်းမလုပ်ရဲသေးဘူး။

" ပေါင်တွင်းကြောလေးနဲနဲဆွဲပေးစမ်း.. မောင်လေးရယ်.. အကြောတွေတဖျင်းဖျင်းနဲ့.."

ဆန်နီတယောက် ဖိုးကျိုင်းတုတ်ဖြစ်သွားတာပေ့ါ.. ကတ္တီပါသားလို နူးညံ့လှတဲ့ ထမီပေါ်က အတွေ့အထိကို အသာခံစားရင်း ပေါင်တွင်းကြောကို သာသာလေးနှိပ်ပေးလေရဲ့.. မေမေဝင်းကတော့ မှိန်းပြီးငြိမ်နေတယ်၊ တရွေ့ရွေ့နဲ့ မသိမသာ စောက်ဖုတ်ကို ထိပေးနေရာကနေ ပြောင်ပြောင်ဘဲ လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ချလိုက်ပါတယ်။ မေမေဝင်းကတော့ ငြိမ်နေဆဲဘဲ ဒီတော့ ဆန်နီအားတတ်လာပြီး ဖြေးဖြေးချင်း စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေတော့တယ်.. ထဘီပေါ်ကနေစမ်းပြီး အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးနေမိတယ်။

အနှစ်နှစ်အလလက စားသောက်ခဲ့တဲ့ အဆီတွေဟာ စောက်ဖုတ်မှာစုပြီး စောက်ဖုတ်ဟာ သိပ်နူးညံ့နေတယ်၊ ထိလိုက်တိုင်းအိဝင်သွားရဲ့၊ ကလေးတယောက်အမေသာဆိုရတယ် မေမေဝင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာတင်းပြီး စေ့နေတာကို စမ်းလိုက်မိတယ်။

" ဆန်နီ မကောင်းဘူးကွာ.. ဒီကနေမကောင်းလို့ အဖော်ခေါ်ထားတာ ဘာတွေရှောက်လုပ်နေလဲ"

" ချစ်လို့ပါ.. မမရယ်"

" တကယ်လား.."

အခြေအနေက အိုကေမှာပြနေတာလဲသိရော ဆန်နီအလျော့မပေးတော့ပါဘူး.. မေမေဝင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို သူ့မျက်နှာအပ်ပြီး သွားနဲ့ခပ်ဖိဖိကိုက်ချလိုက်တယ်.. မေမေဝင်းကတော့ သူ့အကြံအစည်အောင်မြင်လို့လား၊ ဆန်နီလုပ်တာကိုများ လိုလားတော့လားတော့မသိဘူး၊ တဟင်းဟင်းနဲ့ အသံထွက်အောင်ရီနေတယ်။ ဆန်နီလဲ အချိန်ဆိုင်းမနေဘူး.. မေမေဝင်းရဲ့ထမီကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်၊ တရုပ်မပီပီဖြူဖွေးနေပြီး မယ်ရှုံးအောင်လှတဲ့ အောက်ပိုင်းကိုဘွားကနဲ့တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ပက်လက်အိပ်နေလို့ ဖင်ကြီးတွေက ဘေးကိုကားထွက်နေပြီး ခါးပိုသေးသွားသလို ထင်ရတယ်။ 

အပျိုစင်အလှက တပြားလေးမှ မလျော့သေးတဲ့ မေမေဝင်းရဲ့ အပေါ်ပိုင်းအလှကို ဆက်ရှု့စားဖို့ ရင်စေ့ကျယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်း လိုက်ဖြုတ်နေပါတယ်။ အင်္ကျီလဲကျွတ်သွားရော မေမေဝင်းတစ်ယောက် ဆန်နီတွေ့ဘူးသမျှ မိန်းမတွေထဲမှာ အလှဆုံးဆိုတာ ငြင်းလို့မရတော့ပါဘူး။ ဘယ်နေရာမှ အပြစ်ဆိုစရာမရှိဘူး.. နို့အုံကြီးတွေကလဲ ကျွဲကောသီးတွေတင်ထားသလို တင်းမာဖေါင်းအိနေရဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက်လှုပ်လိုက်တိုင်း ဘေးကိုလိမ့်ကျသွား တော့မလို ဗယမ်းဗတာယမ်းခါသွားတယ်။ ဆန်နီဟာ တံတွေးတဂွတ်ဂွတ်မြိုယင်း သူ့လက်ဝါးပြင်ကျယ်ကြီးနဲ့ ဖမ်းအုပ်ပြီး ဘောလုံးညစ်သလိုညစ်ပေးနေပါတယ်။ မေမေဝင်းဟာ အားမလိုအားမရနဲ့ ရင်ကြီးကော့ထောင်လာပြီး ဆန်နီလက်ဝါးတွေပေါ်ကနေ သူ့လက်ဝါးကိုထပ်ပြီး အားနဲ့ဖိဆုပ်ပေးနေပါတယ်။

" ဆန်နီ.. ဆန်နီ.. မမကိုကောင်းကောင်းပြုစုပေးစမ်းပါ၊ မင်းကိုဘောက်ဆူး ကောင်းကောင်းချမယ်"

" မလိုပါဘူး မမရယ်.. နှစ်ယောက်လုံးကောင်းတဲ့ကိစ္စဘဲ ကျနော်ထမ်းပြီး နတ်ပြည်တစ်ခါထဲ ပို့ပေးမယ်"

ပြောပြောဆိုဆို မေမေဝင်းပေါ်ကနေထပ်အိပ်ပြီး ရွှန်းစိုနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနီးဖြိုးဖြိုးလေးကို ငုံစုပ်လိုက်ပါတယ်။ မေမေဝင်းလဲ ဒါကိုဘဲစောင့်နေတာဆိုတော့ မီးပွင့်မတတ် အနမ်းနဲ့ ဆန်နီနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းပြန်ပါတယ်။ မေမေဝင်းရဲ့လျှာဟာ မီးတောက်တစ်ခုလို ဟုန်းကနဲ့ ဆန်နီအာခေါင်ထဲတိုးဝင်လာတယ် သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ အနမ်းနဲ့တင် အသက်ကုန်တော့မတတ် မီးကုန်ယမ်းကုန် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေလေရဲ့။ မေမေဝင်းရဲ့ ချွန်မြတဲ့လက်သည်းတွေဟာ ဆန်နီလက်မောင်းကို ဖောက်ထွင်းသွားသလို ဆန်နီနှုတ်ခမ်းတွေ ပေါက်ထွက်သွားအောင် ကိုက်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဆန္ဒရမက်တွေနဲ့ မေမေဝင်းတစ်ယောက် နတ်ပူးသလို တဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာတယ်၊ ပေါင်ကိုကားပြီး ဒူးလေးနဲ့ ဆန်နီကို ပေါင်ကြားထဲထဲ့ပြီး ချုပ်ထားတယ်။ သူ့နို့တွေကို ဆန်နီရင်ဘတ်နဲ့ဖိပြီး ပြာကပ်နေတယ်၊ ဘောင်းဘီထဲက ဖေါင်းကြွနေတဲ့ ဆန်နီလီးကို သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ အောက်ကနေ အစုန်အဆန်ပွတ်ပေးနေတယ်။

ဆန်နီလဲ စိတ်တွေအရမ်းကြွလာပြီး၊ ဒါနဲ့ မေမေဝင်းကို ခဏလွှတ်ပြီး သူ့အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ မိန်းမတိုင်း ငြင်းဆန်လို့ခက်ခဲတဲ့ ဆန်နီဘော်ဒီကို မေမေဝင်းလဲ အရမ်းခိုက်သွားတယ်၊ ကြွက်သားအဖုအထစ်တွေနဲ့ အရပ်မြင့်မြင့် ဆန်နီဟာ ရုပ်မလှပေမဲ့ ဘော်ဒီကတော့ စံချိန်မှဘဲ။ ဆန်နီဘောင်းဘီတိုချွတ်လိုက်တော့ မေမေဝင်းတစ်ယောက် ပျော်လွန်းလို့ မျက်ရည်တောင်ထွက်သွားတယ်။ ရွှေငှက်ပျောသီးကြီးလို တုတ်တုတ်နီနီကြီး တွဲလောင်းကျနေတာတွေတော့ မေမေဝင်းစောက်ဖုတ်ထဲက  ကျင်ကနဲ့ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒါကြီးသာဝင်လိုက်ရင် ဆွေမျိုးမေ့သွားမှာဘဲဆိုတဲ့ အတွေးမျိုးတွေဝင်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲက အရည်ကြည်တွေစိမ့်ကျလာတယ်။ 

ကိုယ်တုံးလုံးဆန်နီဟာ ကိုယ်တုံးလုံး မေမေဝင်းပေါ်မှာ မှောက်ထပ်ချလိုက်တယ်၊ သူတို့ရဲ့ အင်္ဂါနှစ်ခုဟာ တစ်ခုနဲ့တစ်ခုထပ်ရက်ပေ့ါ၊ အမွှေးတွေခံနေလို့ နူးညံ့တဲ့ အသားဆိုင်တွေဟာ တိုက်ရိုက်မတွေ့နိုင်ဖြစ်နေပါတယ်။ မေမေဝင်းရဲ့ ခေါင်းကို လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ညပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းအစုံကို ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ နမ်းပါတယ်။ မေမေဝင်းလဲ အားကျမခန် ဆန်နီကိုယ်ကို ကျိုးကျေမတတ် သိုင်းဖတ်ယင်း သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ ဆန်နီခါးကို လှမ်းချိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။

သူတို့အနမ်းဟာ အသက်ဝိဉာဉ်တွေလို တငွေ့ငွေ့လောင်ကျွမ်းပစ်လိုက်တဲ့အနမ်းပါ၊ တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်း တစ်ယောက်ကိုက်ဖောက်ပြိးထွက်လာတဲ့သွေးတွေကို သောက်မျိုပစ်လိုက်ပါတယ်။ ရမက်ဇောတွေနဲ့ နှစ်ယောက်လုံး ငှက်ဖျားတတ်သလို တုန်တုန်ရီရီဖြစ်နေကြပါတယ်။ မေမေဝင်းရဲ့ ဆန်နီလီးဟာ ဆင်းဒဝစ်မှာ ဝက်အူချောင်းညှပ်သလိုညပ်နေပါတယ်။ ဒါကိုဘဲ မေမေဝင်းခမျာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေရှာတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးယင်း အရသာခံနတယ်လေ။ ဆန်နီရင်ဘက်မွှေးတွေက မေမေဝင်းနို့တွေကို ပွတ်သပ်ကလိပေးနေတယ်။ မေမေဝင်း တစ်ကိုယလုံး ရမက်သွေးတွေတရှိန်ထိုး စီးနေလေရဲ့။

" ဆန်နီ.. ဆန်နီ.. မမကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးပါနော်.. မမ.. မမ.. ကောင်းကောင်းမခံရတာကြာပြီ အင်း…"

လည်ချောင်းသံနဲ့ဆန်နီနားထဲ ဗလုံးဗထွေးပြောချလိုက်ပါတယ်။ ဆန်နီတစ်ယောက် ကာယကံရှင်ရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ရပြီမို့ မေမေဝင်းအပေါ်ကနေ လှိမ့်ဆင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကြွေတော့မဲ့ပွင့်ချပ်လို တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ နီရဲရွှန်းစိုနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို မျှင်းပြီးစုပ်ယူနေပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း နီညိုရောင်အမွှေးကြမ်းတွေ ဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဖိုကထုတ်လာတဲ့ ပေါက်စီလို ပူနွေးပျော့အိနေရဲ့။ အသာပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးယင်း စောက်ဖုတ်ကြားထဲကို လက်ခလယ်လေး ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းလိုက်တယ်။ 

အစပိုင်းနား ခြောက်သွေ့နေပေမဲ့ လက်တစ်ဆစ်လောက်လဲရောက်ရော အိုင်ထွန်းအောင်ထွက်နေတဲ့ အရည်ကြည်တွေကို စမ်းလိုက်မိတယ်။ ပူနွေးတဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ လက်ချောင်းကို အသာမွှေပေးလိုက်ယင်းက အရည်တွေနှံ့အောင် လိုက်သုတ်နေပါတယ်။ ဒီတော့မှ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားဟာ ချောမွေ့နူးညံ့လာတယ်။ အဆီတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ နှိုင်းမရလောက်အောင် နူးညံ့လှပါတယ်။ သူ့လက်ခလယ်ကို အခေါင်းထဲနှစ်ပြီး စိတ်တိုင်းကျ မွှေပေးနေရဲ့။ ကိုကြင်မောင်လဲ ဒီလိုလုပ်ပေးခဲ့တာပေ့ါ.. ဒါပေမဲ့ ကိုကြင်မောင်အတွက်က ဒါထက်ပိုပြီး ဖီလင်တတ်အောင် ထပ်မလုပ်ပေးနိုင်ဘူးဆိုတာသိလို့ သိပ်စိတ်အားမထက်သန်ခဲ့ဘူး။

ဆန်နီကတော့ ဒီလိုမဟုတ်ဘူး၊ သူ့အဖို့ဒါဟာ အစဘဲရှိသေးတယ်၊ ဒါကြောင့်မို့ သေချာဆွပေးနေသလို မေမေဝင်းလဲ ပေါင်ကိုဖြဲပြီး မသိမသာ ကော့ကော့ပေးနေတယ်။ လက်ခလယ်နဲ့ ထိပ်ဖျားဟာ သားအိမ်ကို ထောက်မိတဲ့အထိပေ့ါ.. လက်ဖျားလေးဟာ သားအိမ်ပေါ်မှာ ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့နဲ့မို့ အသဲယားလှပါတယ်။ လက်ခလယ်က စောက်ခေါင်းထဲမှာနှစ်ပြီး သားအိမ်ကို ကလိပေးနေသလို လက်မက စောက်စေ့ကို ဖိပြီး ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း စောက်စေ့ကလေးဟာ ဟစိစိဖြစ်လာပြီး အရည်တွေပိုထွက်လာရဲ့.. စောက်စေ့ဟာ မိန်းမတွေရဲ့ ကာမလုပ်ပဲ ဒါကိုသေချာပွတ်ပေးတော့ မေမေဝင်းတစ်ယောက် ကြာကြာမခံနိုင်ဘူး နဂိုရ်မှ တက်ကြွနေတဲ့ စိတ်တွေဟာ ပိုထလာတယ်။ ဆန်နီလက်ကို လက်ကောက်ဝတ်ကနေကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်ဆောင့်သွင်းနေလေရဲ့၊ အရည်တွေစိုရွှဲနေအောင် ထွက်နေလို့ စွပ်ကနဲ့ စွပ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ အသံတွေဟာ အခန်းထဲမှာ ဆူညံနေပါတယ်။ ဒါ့အြပ်င မေမေဝင်းရဲ့ အားမလိုအားမရ ကြိတ်ပြီးငြီးနေတဲ့ အသံဟာလဲ ပေါ်ထွက်နေလေရဲ့။

ခဏနေတော့ မေမေဝင်းစောက်ဖုတ်ထဲမှာ ချော်ရည်လို အနှစ်ဖြူဖြူတွေပြည့်လျှံတတ်လာသလို မေမေဝင်းတစ်ယောက် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ ဆန်နီလက်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ကျောက်စက်ရညလလို တစ်စက်ချင်း လက်ချောင်းထဲကနေ ပုလဲရည်တွေကျနေတယ်။ မှိန်းပြီး ဇိမ်ခံနေတဲ့ မေမေဝင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ်လက်ကျန်အစက်ကလေးတွေ ချပေးလိုက်တော့ အလန့်တကြား မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တယ်လေ နောက်မှသဘောပေါက်ပြီး ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ ဆန်နီလက်ကို ပါးစပ်ထဲငုံပြီး စုပ်နေတယ်။ တော်တော်လေးကြာအောင်နားပြိးတော့ ဆန်နီဟာ မေမေဝင်းရဲ့မျက်နှာကိုခွပြီး ဒူးထောက်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခရမ်းချဉ်သီးလို နီရဲနေတဲ့ ဒစ်ကြီးကို မေမေဝင်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲတေ့ပေးလိုက်တယ်။ မေမေဝင်းဟာ နှုတ်ခမ်းဝကျဉ်းသူမို့ အစွမ်းကုန်စဟထားမှ ဒစ်မြှုပ်သွားတယ်။ အနှစ်နှစ်အလလကချုပ်တည်းခဲ့တဲ့ ဆန္ဒတွေကို တစ်ခါတည်းတက်လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။

" အား… အား… မမ.. မမ.. ဟိုး.. အား.. ရှီး.. ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်.. မမ..မမ..မမ အိုး. အား ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်.. အား.. အား.. ဟိုး.. အား.."

တချိန်လုံး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ စံနစ်တကျလုပ်ခဲ့တဲ့ ဆန်နီတစ်ယောက် ဒီတစ်ခါတော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး လည်လှီးခံရတဲ့ နွားတစ်ကောင်လို အော်နေရပါတယ်။ မေမေဝင်းဟာ ဆန်နီလီးအရင်းကို လက်ဝါးနုလေးတွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး လချောင်းထဲက သွေးတွေထွက်မတတ်အားနဲ့စုပ်ယူနေပါတယ်၊ ပါးအို့နီနီလေးတွေ ချိုင့်အောင်အားနဲ့စုပ်ယူနေတဲ့ မေမေဝင်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပြိး လိုးပေးနေရဲ့ ပါးစပ်ဒီလောက်ကျဉ်းတာတောင် သွားနဲ့လီးမတိုက်အောင် လီးစုပ်နိုင်တဲံ မေမေဝင်းဟာ ပညာမသေးဘူးလို့ ခန်းမှန်းနိုင်ပါတယ်။ မျက်နှာကို စက်ဝိုင်းခြမ်းပုံလှည့်ပတ်ပြီး လီးကိုအပီအပြင်စုပ်ယူနေတဲ့ မေမေဝင်းလို မိန်းမတစ်ယောက်ဟာ အင်မတန်ရှားပါတယ်။ မေမေဝင်းရဲ့စုပ်အားကြောင့် ဆန်နီလီးဟာ သူ့စံချိန်အပြည့်တောင်လာရဲ့။ 

လီးတစ်ခုလုံး သစ်မြစ်တွေနွယ်ယှက်ထားသလို အကြောတွေပတ်လည် ရစ်သိုင်းထားတယ်။ လီးဟာလှည့်အစက်ရှည်လာပြီး ပျော့တွဲတွဲအရည်ပြားထဲကနေ တဖြည်းဖြည်း ရုန်းထွက်လာတယ်။ လီးတစ်ခုလုံး ဆီသုတ်ထားသလိုပေ့ါ မာပြောင်လက်လာရဲ့ မေမေဝင်းဟာ လီးစုပ်တာ ခဏရပ်ပြီး ဆန်နီလရည်တွေကို ပါးစပ်ထဲငုံပြီး စုပ်နေပြန်တယ်။ ယစ်စရာမလိုဘဲ အတွဲညီတဲ့ မိန်းမနဲ့အိပ်ရတာ ဘယ်လောက်ချမ်းသာသုခနဲ့ ပြည့်စုံသလဲ၊ အားကျစရာကြီးနော်.. ခင်ဗျားတို့လဲ ရှာထားကြ။ လဥမှာရှိတဲ့ အမွှေးအမျှင်တွေအားလုံး သွားရည်တွေနဲ့စိုရွှဲပြီး စာကလေးရေဆွတ်ထားသလို ဖြစ်လာမှ ပါးစပ်ထဲက ဥကိုထုတ်လိုက်တယ်။ ဆန်နီကတော့ နတ်စည်းစိမ်ကို ရာခိုင်နှုန်းပြည့်ခံစားနေရလို့ သဘောအကျကြီးကျနေရဲ့ ပါးစပ်ကနေ တအီးအီး တအားအားနဲ့ပေ့ါ။ ၃၅မီလီမီတာအမြှောက်လို မျက်ခွက်ကို တည့်တည့်ကြီးချိန်ထားတဲ့ လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲပြန်သွင်းလိုက်ပြန်တယ်။ ပြီးတော့ အားရပါးရရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်ယူနေတယ်။ ခေါင်းကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ယင်းနဲ့ တတ်နိုင်သမျှစောက်ဖုတ်ကို လိုးတဲ့ပုံစံမျိုးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးနေတယ်။

" ကောင်းလိုက်တာမမရယ်.. သိပ်ကောင်း.. အိုး.. မြန်မြန်.. အား.. အား.. အီး"

အသံရှည်ဆွဲအော်ပြီး သူ့လီးကို မေမေဝင်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲအဆုံးထိ မြှုပ်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ထမင်းရည် ပြစ်ပြစ်လို ပူနွေးနွေးပန်းထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ မေမေဝင်းလည်ချေင်းထဲကို ပွက်ကနဲ့ ပွက်ကနဲ့ ကျလာပါတယ်။ သူယောက်ျားကိုကြင်မောင်နဲ့ တဘာသာစီဖြစ်တဲ့ ဒီအရည်ပြစ်ပြစ်တွေကို မက်မက်မောမေ တကျိုက်ခြင်း မျိုချလိုက်ပါတော့တယ်။

" အား.. ကောင်းလိုက်တာမမရယ်"

ဆန်နီတစ်ယောက် နှုတ်ကနေ အားရသံကြီးနဲ့ ရင့်ကြူးရင်း မေမေဝင်းဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အခုတင် သူ့လီးကို စုပ်ခဲ့တဲ့ မေမေဝင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို တယုတယစုပ်နမ်းနေလေရဲ့။

" ဆန်နီ.. ဒါလင်.. ဒဏ်ရာပေါ်အောင်တော့ မလုပ်နဲ့ကွာ.. အိမ်ကဘဲကြီးပြန်လာရင် မကောင်းဘူး"

ဒီတော့မှ အလျှော့ပေးပြီး လည်တိုင်လေးကို မျှင်းပြီးစုပ်ယူနေပါတော့တယ်။ မေမေဝင်းရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ပန်းသွားလို့ ပျော့ခွေနေတဲ့ ဆန်နီ့လီးကို အားမလိုအားမရ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေး နေပါတယ်။ မေမေဝင်းရဲ့ လည်တိုင်အနှံ့နမ်းယင်း အောက်ကိုလျှောဆင်းလာလိုက်တာ ဧရာမဂျယ်လီတုံးကြီး တွေလို ပြောင်ချောဝင်းလက်နေတဲ့ နို့အုံကြီးဆီရောက်လာပါတယ်။ သမီးတစ်ယောက်မွေးပြီး အသက် ၃၀ကျော် တာတောင် အပျိုစင်နို့ကနေ တပြားသားမှလျှော့မကျသွားဘူး၊ အဲ.. ပိုကြီးကြီး၍လာတာတော့ရှိတယ်၊ တရုတ်မမို့ နို့အုံကြီး မာကျောဖြူလုံးကြီးကို ဖြူဝင်းဝင်းလဲ့နေတယ်။ လက်ဘက်ရည်ပန်းကန်လုံးအလတ်စားရဲ့ ဝေလောက်ရှိတဲ့ စက်ဝိုင်းပုံပန်းရောင် အကွင်းကြီးက အနီရောက်ဘက်လုပြီး တင်းမာနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းကို ဝိုင်းထားတယ်။ တင်းမာနေတဲ့ နို့အုံတစ်ဖက်ကို ငုံပြီးစုပ်ယူနေတယ်။ မေမေဝင်းခမြာ သဘောအတွေ့ကြီးတွေ့ သလို ခါးတွန့်ပြီး တဟိဟိနဲ့ သဘောကျနေတယ်။ ရော်ဘာဘော်လုံးလို ပြောင်လက်နေတဲ့ နို့အုံကို သွားနဲ့ခြစ်ပြီး ကိုက်ပေးနေယင်း လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးနေပါတယ်။ ချက်ချင်းဘဲ နို့အုံတစ်ခုလုံး ပန်းရောင်းသွေးပြေားလာတယ်။ နို့သီးလေးတွေကိုစို့ယင်း စို့ယင်းနဲ့ အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။ လက်နဲ့ချေနေတဲ့ နို့အုံဖက်ကလည်း အရည်တွေဖြေးဖြေးထွက်လာလိုက်တာ ဘေးကိုတောင် စီးကျနေပြီး နို့အုံကိုဖီညစ်လိုက်ယင် ပိုထွတ်တယ်။

" အား.. ဆန်နီ..ဖြေးဖြေးကွယ်.. မမနာတယ်"

ဒီတော့လည်း ညစ်အားကိုလျှော့ပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကိုပါစို့ပေးတယ်။ မေမေဝင်းလဲ မျက်စိမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေလေရဲ့။ နို့အုံနှစ်ခုလုံးဟာ သွားရည်တွေကြောင့် ဆီသုတ်ထားသလို ပြောင်လက်နေပါတယ်။ ကျေနပ်လောက်အောင်လဲ စို့ပြီးပြီမို့ တရွေ့ရွေ့နဲ့ အောက်ကိုဆင်းသွားပြန်ပါတယ်။ ဖောင်းမို့မို့ဆီးခုံမှာ ဟနေတဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးသွားနဲ့ ချစ်ချလိုက်တယ်၊ ချစ်ချလိုက်တယ်ဆိုတာ နာအောင်တော့ မဟုတ်ဘူးလေ သာသာပေ့ါ။ နီညိုရောင်အမွှေးကြမ်းတွေကြားက ရင့်မှဲ့တဲ့ သစ်သီးလို အက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲမှာ မရမ်းစေ့ရောင် စောက်စေ့ကလေးကို အစွန်းတစတွေ့လိုက်ရတယ်။ မက်မောစရာဘဲ၊ ဖြစ်နိုင်ယင် တစ်သက်လုံးပါးစပ်ထဲ ငုံထားချင်လောက်အောင် ချစ်စရာကောင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်ပါ၊ သူ့နေရာနဲ့သူ ပိုတယ်လိုတယ်မရှိဘူး။ 

တရှုံ့ရှုံ့နမ်းယင်းကနေ စောက်ဖုတ်ရဲ့ အကွဲကြောင်းအထဲ တည့်တည့်ကိုရောက်သွားပါတယ်။ ချွဲကျိနေတဲ့လျှာကို စောက်ပတ်အလွှာကြားထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တော့ မေမေဝင်းကော့တတ်သွားလေရဲ့။ စောက်စေ့ကလေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာ ဖိညပ်ပြီးလျှာကြမ်းကြီးနဲ့ စောင်းတိုက်ပေးတော့ မေမေဝင်းဖင်ကြီးတွေ ကြွတတ်လာတယ်။ အားမလိုအားမရသံကြီးနဲ့ တဟင်းဟင်း ငြီးနေလေရဲ့။ ပြည့်ဖြိုးဖေါင်းအိတဲ့အပြင် စောက်ဖုတ်ရဲ့ဖိညပ်ပေးမှုကြောင့် တွန့်လိမ်ခွေလိပ်နေတဲ့ အတွင်းသားနှစ်လွှာကို နှုတ်ခမ်းမွှေးငုတ်တိုတွေနဲ့ ဘယ်ညာတိုက်ပေးလိုက်တော့။

" အား… အား.. ဆန်နီ..ဆန်နီ.. အဲ့လိုမလုပ်နဲ့.. မမ မနေတတ်ဘူး။ အား.. ဆန်နီ. မလုပ်နဲ့..အိုး"

ချက်ကောင်းမိလို့ မညှာတမ်းကလိပေးနေပါတယ်.။ သူ့ရဲ့ငုတ်စိစိအမွှေးတွေ ထွက်နေတဲ့ မေးစေ့ကို စောက်ဖုတ်ထဲနှစ်ပြီး စောက်စေ့ကို အတင်းသားဖိပွတ်နေပါတော့တယ်။ မေမေဝင်းခမြာတော့ အိပ်ယာခင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဆုပ်ယင်း စောက်ဖုတ်ဟာ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်နေရှာတယ်။

ဖြစ်မှာပေ့ါ။ ဒီလောက်နူးညံ့တဲ့စောက်ခေါင်းထဲ အမွှေးကြမ်းကြီးတွေထဲ့ကလိတယ်ဆိုတော့ ဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေလဲ ချောင်းပေါက်မတတ် တသွင်သွင်စီးကျလာလေရဲ့။ ဆန်နီ့ မေးစေ့တစ်ခုလုံး ရွှဲနေတာဘဲ။ နောက်ဆုံးတော့ မီးဖိုအသေးစားလေးတစ်ခုလို ပူနွေးနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးသွင်းလိုက်တယ်၊ ချောမွေ့နူးညံ့တဲ့ အတွင်းသားတွေကို ကြမ်းတမ်းတဲ့လျှာကြီးနဲ့ မနားမနေ ပွတ်တိုက်ပေးနေတယ်။ မမြင်ရတဲ့ အတွင်းသားတွေဟာ လှိုင်းထသလို လှုပ်ရှားနေတာတော့ ခံစားလိုက်းရတယ်။ လျှာကိုစုပ်ယူနေတာကိုး၊ ဒါပေမယ့် ချောလွန်းလို့ လျှာကိုတော့ စုပ်မယူနိုင်ဘူး။ မေမေဝင်းဟာ ဆန်နီခေါင်းကိုကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းနဲ့ ဖိကပ်ပေးထားလိုက်တယ်၊ ဆန်နီကလည်း အထာညက်တာမို့ စောက်ခေါင်းဝကို ငုံမိအောင် ပါးစပ်ကြီးဟပြိးတော့ထားလိုက်တယ်။

" အင်း.. အင်း… အား"

ရင်ထဲကလှိုက်ရွံ့လာတဲ့ တဏှာသံအဆုံးမှာ ဆန်နီပါးစပ်ထဲ ပူနွေးတဲ့ အရည်ပျစ်ပျစ်တွေ ကျလာပါတော့တယ်။ ဆန်နီလဲ မေမေဝင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါ်မှေးပြီး ခဏမှိန်းနေလေရဲ့။

" ဆန်နီ.. ထတော့ကွား.. လိုးစရာရှိယင် လိုးတော့ အချိန်ကမလောက်ရတဲ့ အထဲ ဇိမ်ယူမနေနဲ့."

" နားပေးမှ အားပြည့်မှာပေ့ါမမရဲ့.. နို့မို့ယင် ကောင်းကောင်းလိုးဘို့ မလွယ်ဘူး"

" နင်ဒီလောက်တောင် မနိုင်ဘူးလား"

" မနိုင်တာမဟုတ်ဘူး.. မမကို သေအောင်လိုးချင်လို့ပါ.. တစ်ခါထဲ စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်း ဗြန်းဗြန်းကွဲ သွားအောင်လိုးပစ်ချင်လို့.. မမစောက်ဖုတ်က သိပ်ချစ်စရာကောင်းတာကိုးဗျ"

" သေနာကောင်လေး.. ငါ့ကို မကောင်းကြံနေတယ်.. ကဲ.. စိမ်လိုက်လေ.. ငါဘဲ စောက်ဖုတ်ပြဲမလား.. မင်းဘဲလီးကျိုးမလားလို့ ဘယ့်နှဲ့လဲ"

" အိုကေ.. ဒါဆိုကုန်ပေး.. ဒီနည်းနဲ့ဆို မမဆွေမျိုးမေ့သွားမယ်"

" စသွင်းသွင်းချင်းတော့ အရမ်းမသွင်းနဲ့နော်"

" စိတ်ချပါ"

လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ မေမေဝင်းရဲ့ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို ကုတင်အောက်မှာ ရပ်နေတဲ့ ဆန်နီဟာ သူ့လီးကြီးနဲ့ တေ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ချက်ချင်းမသွင်းသေးဘဲ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် လိုက်ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ စောက်စေ့ကို လီးချောင်းကြီးနဲ့ ထိုးပေးလိုက်လို့။

" ဆန်နီ.. လုပ်ပါတော့ .. နင်ကလဲ ကလေးတုန်းကဟာမျိုးတွေ လုပ်နေပြန်ပြီ"

သူ့ကို ကလေးနဲ့ အနှိုင်းခံရလို့ အတော်ဒေါသထွက်သွားပါတယ်.. ဒါကြောင့်..။

" ပြွတ်.. ဗြစ်.. အမေ့.."

သူ့ခရမ်းချဉ်သီးဒစ်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ မြှုပ်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ အင်မတန်မှ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းကြီး ဝင်သွားတာမို့ မေမေဝင်းခမြာ အတော်နာသွားရှာတယ်။ ဘာဘဲပြောပြော ဒစ်ကတော့ အခေါင်းထဲရောက်သွားမိပြီ။ မေမေဝင်းရဲ့ ကုန်းနေတဲ့ပုံစံဟာ သိပ်လှတာဘဲ။ ဖင်ကားကားကြီးနဲ့ ခါးသေးသေးနဲ့ တွဲကျနေတဲ့ နို့အုံကြီးတွေဟာ ဆန်နီကို အားရပါးရ ဆောင့်ချင်စိတ်တွေကြွလာအောင် ဆွပေးနေပါတယ်။ ဒစ်ဝင်နေတဲ့လီးကို မကျွတ်အောင် အသာလေးမေမေဝင်းရဲ့ လက်မောင်းတွေကို သေချဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ မေမေဝင်းလဲ သူ့လက်တွေကို နောက်ပြန်အနေအထားနဲ့ ဆန်နီလက်မောင်းတွေကို ပြန်ရစ်သိုင်းပြီး ချိတ်ထားလိုက်တယ်။ သူတို့ရဲ့ လက်တွေဟာ မြွေတွေ မိတ်လိုက်သလို လိမ်ယှက်နေကြတယ်။

" ဗြိ.. ဗြစ်.. ဗြစ်..ဗြစ်..အ.. အ.. အား.. ဆန်.. ဆန်နီ.. နာတယ်.. အား.. ဒုတ်..အား"

မေမေဝင်းရဲ့ မချိမဆန့်အော်သံဟာ အခန်းထဲမှာဟိန်းသွားပါတယ်။ ဆန်နီလီးဟာ တစ်ရစ်ချင်း စောက်ပတ်သားတွေကို ပွတ်တိုက်ရုန်းကန်ပြီး ဝင်သွားပါတယ်။ နောက်ဆုံးအပြင်မှာ ကျန်နေတဲ့ နှစ်လက်မလောက်လဲ အဆုံးဝင်ရော သားအိမ်တစ်ခုလုံး ပြုတ်ထွက်သွားပြီထင်ရလောက်အောင် နာကျင်သွားရှာပါတယ်။

" ဟင့်ဟင့်.. နာလိုက်တာ.. ဆန်နီရယ်.. နင်ရက်စက်လိုက်တာ.. အား.. အရမ်းမမွှေနဲ့.. အထဲမှာ စုတ်ပြတ်သတ်နေပြီ.. ဟဲ့"

မေမေဝင်တစ်ယောက် ဗျစ်တော်ဗျစ်တောက်ပြောနေပေမယ့်လည်း ဖင်ကိုတော့ မသိမသာကော့ပြီး ခံနိုင်မခံနိုင်စမ်းကြည့်နေပါတယ်။ ခဏငြိမ်နေပြီး ဆတ်ကနဲ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ကျင်တတ်သွားအောင် ခံလိုက်ရပြန်တယ်။ ပြီးတော့မှ.. အတင်းဖြေချနေတဲ့ မေမေဝင်းလက်တွေကို မလွတ်အောင်ချုပ်ပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ပါတော့တယ်။ မေမေဝင်းခမြာ ဒူးနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ထိန်းခံထားရပြီး လက်တွေက နောက်ပြန်လိမ်ပြီး မြောက်ကိုင်ခံထားရလို့ အင်မတန်နာရှာပါတယ်။ ကိုယ်ရှေ့ပိုင်းက ဘာမှအပင့်အထောက်မရှိလို့ နို့အုံတွေဟာ ပြုတ်ကြွေတော့မလို နာရီချိန်သီးလို လှုပ်ခါနေတယ်။ ဒါကြောင့်ရင်ဘတ်လည်း အောင့်လာတာပေ့ါ။ လီးဟာ အသားပြင်ထဲ စိုင်ဝင်လာလိုက် ပြန်နှုတ်လိုက်နဲ့ မညှာတမ်းလိုးနေတယ်။ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးပူလာတယ်။ ဒါကြောင့် အရည်တွေညှစ်ညှစ်ထုတ်ပေးနေမိတယ်။ သက်သာလို သက်သာငြားပေ့ါ၊ ဒီတော့မှ လီးကပိုသွက်ပြီး ခံလို့အရမ်းအရသာရှိတာဘဲ။

" ပြွတ်. ပြွတ်.. ဗျစ်.. ဖွပ်.. စွပ်.. ပြွတ်.. အင့်. အင်း. အား.. အား.. ဆန်နီ.. ဆန်နီရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ.. အိုး.. အား.. ဆောင့်သာဆောင့်.. ငါခံနိုင်ပြီ.. အိုး.. အား.. အမေ့.. အား"

ဆန်နီလက်တံရှည်ကြီးဟာ မေမေဝင်းရဲ့ လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ရာကနေ သံချိတ်ကြီးတွေလို ကုပ်ပြီး ပုခုံးတွေကို လှမ်းချိတ်လိုက်ပါတယ်။ မေမေဝင်းခမြာတော့ ပျံကြွတော့မဲ့ ဇင်ယော်မလေးလို ဆန်နီလက်ဖျံမှာ သူ့တဒေါင်ကွေးတွေနဲ့ ချိတ်ရက်ကလေးပေ့ါ။ လီးဟာစောက်ခေါင်တစ်ခုလုံးမှာ ပြည့်ကြပ်နေပါတယ်။ လီးထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း လေတွေနဲ့ စောက်ရည်တွေအံကျလာသလို လီးပြန်ထုတ်ယင် လေတိုးဝင်သံတွေ ဆူညံနေလေရဲ့၊ လီးကို အဆုံးထိမြှုပ်ပြီး ထမင်းမွှေသလို မွှေပေးတော့ မေမေဝင်းခမြာ ထွန့်ထွန့်လူးနေရှာတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေရေချိုးထားသလို ကျနေတယ်။ မောလည်းမောလှပြီ၊ မေမေဝင်းရဲ့ ပေါင်လျောက် ဖြူပြစ်ပြစ်အရည်တွေ စီးကျလို့နေလေရဲ့။

" ဆန်နီ.. ဆောင့်ဆောင့်.. ငါရပြီ.. ငါခံနိုင်ပြီ.. ပြီးတော့မယ်.. ပြီးတော့မယ်.. အင်း..အင်းး..အား"

မေမေဝင်းပြီးပုံကတော့ ကြောက်စရာကောင်းပါသေးတယ်.. တစ်ခါထဲ မျက်ဖြူတွေဘာတွေလန်ပြီး တဆတ်ဆတ်အကြောတွေဆွဲနေတယ်လေ၊ ပြီးတော့မှ ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ မေမေဝင်းပြီးပေမဲ့ ဆန်နီမပြီးသေးဘူး၊ ဒါကြောင့်အံကြိးကြိတ်ပြီး အားသွန်ခွန်စိုက် ဆောင့်နေပါတယ်။ မေမေဝင်းကတော့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အင့်ကနဲ့.. အင့်ကနဲ့ မချိမဆန့်မြည်တမ်းနေရှာတယ်။ လီးဟာ ဒုတ်တစ်ချောင်းလို မာတောင်ပြီး အထဲက ကလီစာတွေကို တွန်းထုတ်သလိုဖြစ်နေတာကို၊ နောက်ထပ်အချက် ၃၀ လောက် မနားမနေဆောင့်ပြီးတော့မှ အားကနဲ့ အသံနက်ကြီးနဲ့အော်ပြီး သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေကို မေမေဝင်းရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ တဗျင်းဗျင်း ပန်းထုတ်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား မှောက်ရက်ကြီး ကုတင်ပေါ် ဘုန်းကနဲ့ လှဲချပြီး ငြိမ်သွားရဲ့.. လီးကတော့ စွပ်ရက်ဘဲ။ မေမေဝင်းရဲ့ အတွင်းသားတွေက လီးကို မသိမသာ ဆုပ်နယ်ပေးနေတော့ ပျော့ခွေနေတဲ့လီးက ပြန်မာချင်လာတယ်။ အချိန်ကလည်း နာရီဝက်လောက်ခြားနေပြီကိုး။

" ကဲ.. ကိုယ်တော်လေး အောက်ဆင်း.. ပက်လက်အိပ်"

" မမလုပ်မလို့လား"

" ဒါပေ့ါ.. မင်းလဲမောနေပြီ.. မမဘာသာလုပ်ယင် ကိုယ်စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လို့ရတယ်"

ဆန်နီဟာ မေမေဝင်းသဘောအတိုင်း အောက်ဖက်လှိမ့်ချပြီး ပက်လက်လေး အိပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မပျော့မမာဖြစ်နေတဲ့လီးကို ပါးစပ်မှာတေ့ပြီး အာငွေ့ပေးလိုက်တော့ ချက်ချင်ဘဲ မြွေဟောက်တစ်ကောင်လို ဒေါသတကြီး ခေါင်းထောင်လာတာဘဲ။ ပြီးတော့ ငုတ်ကြီးတစ်ချောင်းလို မတ်မတ်ကြီးတောင်နေတဲ့ လီးကို နီရဲပြိး သွေးစို့နေတဲ့ စောက်ခေါင်းဝမှာ တေ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ကိုယ်အလေးချိန်နဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းနေလေရဲ့၊ အသားထဲကို ထိုးလိုက်တဲ့ အပ်တစ်ချောင်းလို တအိအိနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ဝင်ရောက်သွားပုံဟာ မေ့နိုင်စရာမရှိပါဘူး။ လေပြင်းမိတဲ့ ကျွဲကောသီးကြီးတွေလို ဗရမ်းဗတာလှုပ်ရမ်းနေတဲ့ နို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ပင်မပြီး ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်စို့နေပါတယ်။ လီးကို တစ်ရစ်ချင်း စောက်ဖုတ်ထဲသွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ ဇိမ်ယူပြီးဆောင့်နေပါတယ်။

" ဆန်နီ.. နောက်လဲ တို့မကြာမကြာ တွေ့ရအောင်နော်"

" အင်း.. ဒါပေမဲ့ အကိုကြီးလာယင် ခဏခဏတွေ့လို့မကောင်းဘူးမမရဲ့ ..အားလုံးဒုက္ခရောက်ကုန်မယ် ...သူ့ဒေါသလဲ မမသိရက်သားနဲ့ မမနဲ့မယူခင်တုန်းကဆို ပိုဆိုးသေး.. ကျနော်က ငယ်ငယ်ဘဲရှိသေးတယ်"

" အမယ်လေး ဒါငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ ဆန်နီရယ်၊ နင့်အကိုကြီး ဒါတွေကိုလိုက်ကြည့်ဘို့ အချိန်မရှိဘူး လိုက်ကြည့်လဲ ငါ့တို့မိန်းမတွေရဲ့ မာယာကို နင်တို့ယောက်ျားတွေ မနိုင်ပါဘူး"

" ဒါကစာဆိုတွေပါ တကယ်ဆို ယောက်ျားတွေကို မိန်းမတွေမနိုင်ပါဘူး"

" ဘာမနိုင်တာလဲ.. ကဲ. ကဲ. ကဲ.."

စိတ်မဆိုးဘဲနဲ့ စိတ်ဆိုးချင်ယောင်ဆောင်ပြိး ဆန်နီလီးကို သူ့စောက်ခေါင်းထဲ အားရပါးရဆောင့်ဆောင့် သွင်းနေပါတော့တယ်။ ဆန်နီလဲ အားကျမခံ အောက်ကနေခါးကိုကော့ကော့ပေးယင်း သားအိမ်ကို လီးနဲ့ဆောင့်မိအောင်လုပ်နေရဲ့၊ ဆောင့်သာဆောင့်.. ရတယ်.. လီးကကြီးလွန်းရှည်လွန်းတော့ မေမေဝင်းခမြာ တဟင့်ဟင့်.. တအားအားနဲ့ မချိမဆန့်အသံတွေထွက်နေရဲ့။

" မမက သိပ်တော်တာဘဲဗျာ.. မမစောက်ဖုတ်ထဲကနေပြီးကို စုပ်နေလိုက်တာ ကျနော်ဆို နေလို့တောင် မရဘူး..ဆောင့်.. မမ.. ဆောင့်..မမ ..ဆောင့် မမမေ ရာ ကျနော်တတ်ဆောင့်ပေးမယ်"

" အမယ်… ရပါတယ်.. ငါနိုင်တယ်"

ပြောပြောဆိုဆို ဆန်နီပုခုံးတွေကို လက်နဲ့ဆွဲပြီးခါးကို ကုန်းချလိုက်ပါတယ်၊ အနီးစပ်ဆုံးပြောရယင် ဆိုင်ကယ်သမားရဲ့ပုံစံမျိုးဆိုပါတော့၊ ပြီးတော့ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကို ကြွကြွပြီးလီးကို စောက်ခေါင်းထဲအားရပါးရ ထည့်နေရဲ့။

" ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.. တောင့်ထား မမပြီးတော့မယ်.. အင့်..အင့်.. အားး..အား.ရှီး.. ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..အား.. အားး…အား"

မချိမဆန့်အော်ပြီးယင်း ဆန်နီကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားပါတယ်၊ ဆန်နီ ဆီးခုံတစ်ခုလုံး ရွှဲရွှဲစိုအောင် အရည်တွေသွန်ထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ခေါင်းထဲမှာတော့ ဆန်နီလီးက အတောင့်လိုက်သားအိမ်ထဲသွင်းထားတဲ့ ဓားလို ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်ရှိနေဆဲပါ။ ဆန်နီကြာကြာမဆောင့်နိုင်ပါဘူး၊ မေမေဝင်း အမေမပြေခင်မှာဘဲ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို သိုင်းဖက်ပြီး တစ်ပတ်လှိမ့်လိုက်ပါတယ်။ အခုဆို မေမေဝင်ကအောက်က ဆန်နီကအပေါ်ကပေ့ါ။ မေမေဝင်းရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေကြောင့် စအိုမှာလဲ ပိုရွှဲပြီး ချွဲကျိကျိဖြစ်နေပါတယ်။ ဒီတော့ ဆန်နီဟာ အကြံတစ်ခုရပြီး စောက်ခေါင်းထဲကလီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်လေရဲ့။ ပြီးတော့

" အို.. ဆန်နီ.. မလုပ်နဲ့.. မလုပ်နဲ့.. ငါခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး.. ကွဲပြဲကုန်ရင် ဒုက္ခ"

" ရပါတယ် မမရယ်"

" မလုပ်နဲ့.. မရဘူး"

" အော် တေ့ကြည့်မယ်… မရယင်မလုပ်ဘူး"

ပြောပြောဆိုဆို မေမေဝင်းရဲ့ စအိုဝမှာ လီးဒစ်ကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့

" ဗြစ်.. အ.. နာတယ်.. နာတယ်…"

" ခဏပါ"

" ဗြစ်..ဗြစ်..ဗြစ်.. အား.. အား.. အား.. အမလေးနော်.. ငါသေတော့မှာဘဲ.. ဆန်နီရယ်.. မမကို သနားယင် ဖင်တော့မလိုးပါနဲ့.. နာလွန်းလို့ပါ"

" ရပါတယ်ဗျာ"

" ဗြစ်.. ဗြစ်.. အား.. အား.. အီး.. ဟီးး.. ဟီး.. နင်သိပ်ရက်စက်တာဘဲ.. ဟင့်. ဟင့်.. ကျွတ်ကျွတ် နာလိုက်တာနော်.. အမလေး.. အား…"

" ဖြစ်နေလိုက်တာ"

အပြန်အလှန်ပြောရင်းဆိုယင်းလီးဟာ အဆုံးထိ မေမေဝင်းရဲ့ စအိုထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ မေမေဝင်းခမြာ အသံပြာကြီးနဲ့ ကုန်းအော်ယင်း သည်းသည်းထန်ထန် ငိုချလိုက်ရဲ့ မတရား နာတာကိုး။ ဆန်နီကတော့ မသိကျိုးကျင်နဲ့ ပေါင်ဖြဲ ဒူးကွေးထားတဲ့ မေမေဝင်းရဲ့ ဒူးခေါက်ကွေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖိတွန်းပြီး ဖြဲချလိုက်ပါတယ်။

" အား.. သေပါပြီဆန်နီရဲ့.. နင်ငါ့ကိုသတ်နေတာလား"

" ခဏနေယင် ကောင်းလွန်းလို့ တသက်လုံးထဲ့ထားပါဖြစ်သွားရမယ်..မမ"

ပြောပြောဆိုဆို လီးကို အဖျားကျန်လောက်ရုံဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အားကုန်သုံးပြီး ဆောင့်ချလိုက်ပါတယ်။

" ပြွတ်.. ဗြစ်.. အား"

မေမေဝင်းကော့တတ်သွားပါတယ်။ လီးဟာအဆုံးထိဝင်ရုံတင်မကဘူး ... အထဲမှာ ပိုရှည်လာသလိုဘဲ ပိုလဲကြိးလာတယ်ထင်ပါရဲ့၊ မေမေဝင်းတစ်ယောက်အလိုးခံရတာနဲ့ မတူဘဲ တကိုယ်လုံးကို စောက်ဖုတ်ကနေ စပြီးနှစ်ခြမ်းခွဲခံရတာနဲ့တူနေပါတယ်။ ပေါင်လဲ အက်ကုန်အောင်ဖြဲခံထားရ၊ စောက်ဖုတ်ကလဲ မတရားပြဲနေတော့ မကြာခင်မှာဘဲ တကိုယ်လုံးမှာ အက်ကြောင်းလိုက်ပြီး နှစ်ခြမ်းဖြစ်သွားတော့မယ်လို့ ထင်ရပါတယ်။ မေမေဝင်းရဲ့ မချိမဆန့်ခံစာရပုံကိုတော့ ဆန်နီသနားစိတ်ဝင်သွားတယ်ထင်ရဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်ပေးနေပါတယ်။ ၅ မိနစ်လောက် မှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးပြီးရော မေမေဝင်းခံစာရတာတွေ သက်သာလာပါတယ်၊ တဖြေးဖြေးအရသာတွေ့လာတယ်ဆိုပါတော့။

" ဆန်နီတစ်ယောက် မကောင်းဘူးကွယ်.. မမကို ငိုအောင်လုပ်တယ်"

" ကောင်းစေချင်လို့ပါ.. အခုဘယ်လိုလဲ ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား"

" အင်း… ကောင်းတော့ ကောင်းသလိုဘဲ"

" အမြဲတမ်းပုံမှန်လိုးရတာ ငြီးငွေ့စရာကြီးပါမမရယ်၊ တစ်ခါတစ်ရံတော့ နည်းသစ်ကလေးတွေနဲ့ လုပ်ရတာပိုကောင်းတယ်၊ တစ်ချို့နည်းတွေက သိပ်ခက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ထိလိုက်ယင်ခွေသွားတယ်"

" ဒါဆိုမမကို တစ်နေ့နည်းတစ်မျိုးနဲ့ လိုးပေး"

" တနှစ်ကုန်မှဘဲ နည်းပေါင်းစုံမယ်"

" တကယ်လား.. အဲလောက်တောင်များလား"

" ဟုတ်တယ်.. မသိသေးတဲ့နည်းတွေ အများကြီးရှိသေးတယ်"

" ဒါဆို ပျော်စရာကြီးပေ့ါ"

" အခုနဲနဲပြင်းပြင်ဆောင့်မယ်.. ခံနိုင်ပါမလား"

" သိပ်တော့မပြင်းနဲ့ ကြိုက်တော့ကြိုက်လာပြီ"

မေမေဝင်းရဲ့ခွင့်ပြုချက်ရတော့ လီးကိုတဆုံးဆွဲထုတ်လိုက် အားနဲ့ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ ရက်ရက်စက်စက်လိုးပါတော့တယ်။

" ပြွတ်.. ပြွတ်..စွပ်.. ဒုတ်.. အင့်.. ဒုတ်.. အား.. ကောင်းလိုက်တာဆန်နီရယ်.. ဒုတ်.. အ အား"

ဆန်နီဆောင့်ချက်တွေဟာ တဖြေးဖြေးသွက်လာပါတယ်။ နောက်ဆုံဇယ်စက်သလို ဒုန်းကနဲ ဒုန်းကနဲ ဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်ပူတွေကို စအိုထဲ ပန်းထုတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ မေမေဝင်းပေါ် ကြိုးပြတ်ရုပ်သေးလို ရှောကျသွားပါတော့တယ်။ 

မေမေဝင်းလည်း အလိုက်သင့်ဘဲ ဆီးဖက်ထားလိုက်တယ် တယုတယနဲ့ပေ့ါ။ သူတို့နှစ်ယောက် တစ်နာရီလောက်မှိန်းနေယင်းကနေ ပထမဆုံး စလှုပ်ရှားလာတာကတော့ မေမေဝင်းပါ။ ဆန်နီလီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သေချာကြည့်နေတယ်လေ။

" ထူးဆန်းတယ်နော်.. ယောက်ျားအချောင်းနဲ့ မိန်းမအပေါက်နဲ့ သိပ်အံ့သြစရာကောင်းတယ်"

" ဒီလိုလိုက်လောညီထွေမရှိလဲ ကမ္ဘာကြီးမယ် ငြီးငွေ့စရာကြီးဖြစ်နေရှာမှာပေ့ါ"

" မမစောက်ဖုတ်လှရဲ့လားဟင်"

" သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်.. ပေါင်မုန့်လို ဖောင်းနေတဲ့ ဆီးခုံအောက်က ဒါးရှနာလို နီရဲရဲအကွဲကြောင်းလေးရယ်၊ မရမ်းစေ့ရောင် စောက်စေ့ကလေးရယ် ကြွက်နားရွက်လို အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေရယ်"

" အို.. ဘယ့်နှယ် ကြွက်နားရွက်က ပါလာရတာလဲ.. တခြားဟာနဲ့ နှိုင်းယင်နှိုင်းပါ"

" အော်.. မမကလဲ ကြွက်နားရွက်ဆိုတာ ကျနော်ပြောတာမဟုတ်ဘူး.. ရှေးပညာရှိကြီးတွေက ဥပမာ ဥပမေယျနဲ့ ပြောခဲ့တာ"

" ဘယ်လိုဥပမာလဲ"

" သူကဇာတ်လမ်းလေးနဲ့ဗျ"

" ဘယ်လိုလဲ"

" တစ်ခါက မင်းသာတစ်ပါးရှိတယ်တဲ့၊ ငှက်ပျောတော့မင်းသာဆိုပါတော့၊ သူအရွယ်ရောက်လာတော့ သူ့ရွယ်တူမင်းသားတွေက သူ့ထက်စောပြီး အိမ်ထောင်ပြုတာကို သတိထားမိလိုက်တယ်။ သူစဉ်းစားတာပေ့ါ၊ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမ ဘာကွာလို့ယူကြတာလဲပေ့ါ၊ သူတို့ခေတ်မှာက လိင်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး အရှက်အကြောက်ကြီးလို့ ဒါကြောင်းဘာမှနားမလည်ဘူး မဟုတ်လား။ သူ့ဖာသာစဉ်းစားပေမဲ့ အဖြေကမပေါ်ဘူး၊ ဒါနဲ့သူ့အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆီသွားမေးဘို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်တဲ့"

" တော်တော် သနားဖို့ ကောင်းတယ်နော်.. ဆန်နီ"

" ဒါပေ့ါ.  တစ်နေ့ သူ့ခမည်းတော်ဆီ အခစာမဝင်ဘဲ သူ့သူငယ်ချင်းဆီ အသာလစ်ထွက်သွားတယ်။ ဟိုရောက်တော့ မေးတာပေ့ါ၊ သူငယ်ချင်းက မိန်းမယူတဲ့အရသာသိချင်ယင် လီးနဲ့အနေတော်ဖြစ်မဲ့ ဝါးဆစ်တစ်ခုထဲလီးကို ထဲ့ကြည့်လို့ပြောလိုက်တယ်"

" ဒါလဲသိရော သူ့ခမြာ ထမင်းတောင်မစားနိုင်ဘူး၊ အခွင့်သင့်မဲ့အချိန်ကို စောင့်နေတာပေ့ါ၊ အဲ ညလဲရောက်ရော အသင့်ရှာထားတဲ့ ဝါးဆစ်ထဲလီးကို စွပ်ချလိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ အဲဒီဝါးဆစ်ထဲ ကြွက်က သူမသိအောင်ဝင်နေတာကိုး.. လီးလဲဝင်လာရော မတရားဝင်လာတဲ့ ကြွက်သူခိုးထင်ပြီး ဒစ်ကို ကိုက်ချလိုက်တယ်၊ မင်းသားလေးရဲ့ အော်သံဟာ နန်းတော်တစ်ခုလုံး ဟိန်းသွားတာဘဲ"

" နန်းတော်တစ်ခုလုံး အုံးအုံးကျွတ်ကျွတ်နဲ့ လာကြည့်တော့  သူ့အဖြစ်ကို သိသွားတယ်၊ ခမည်းတော်ကြီးက ဒီလောက်တောင်တဲ့သားတော်ကို အမြန်ဆုံးမိန်းမပေးစားဘို့ အမိန့်ချလိုက်တယ်"

" တိုတိုပြောရရင် အိမ်နီးချင်း ဘုရင်တစ်ပါးရဲ့ သမီးနဲ့ရသွားတယ်ဆိုပါတော့၊ အဲမင်္ဂလာဦးညမှာတော့ ထုံးစံအတိုင်း ရင်ခုံစရာလေးတွေပေ့ါ၊ ဒါပေမဲ့ မင်းသားက မင်းသမီးနားမကပ်ဘူး ဟိုပြေး ဒီပြေးနဲ့ ရှောင်နေတယ်။ မင်းသမီးကလဲ အခုခေတ်မိန်းကလေးတွေလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဆိုတော့ ဗြောင်ဘဲဖွင့်မေးလိုက်တယ်၊ ဒီတော့မင်းသားက သူ့ရဲ့စမ်းသပ်မှုနဲ့ ခမည်းတော်အထင်လွဲပြီး မိန်းမပေးစားကြောင်း၊ အိမ်ထောင်ပြုတာ အရသာမရှိတဲ့အပြင် အသက်ထွက်မတတ်နာရတဲ့ အကြောင်းပြောပြလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ မိန်းမတွေရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ဝါးဆစ်ထဲ ကြွက်အောင်းသလို ကြွက်တစ်ကောင်တော့ ရှိမှာဘဲ ထင်တယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်တဲ့။ သူ့ရဲ့သူငယ်ချင်းအဖြေနဲ့ သူ့အတွေ့အကြုံ ပေါင်းပြီးယုတ္တိဗေဒကျကျ အဖြေထုတ်လိုက်တယ်ဆိုပါတော့"

" ဒီတော့ မင်းသမီးက နည်းမျိုးစုံနဲ့ သူ့ရဲ့အဆိုကို ချေဖျက်တာပေ့ါ၊ မင်းသားကတော့ ဇွတ်ဘဲ၊ မင်းသမီးလေးလဲရှက်မနေနိုင်ဘူး၊ ဟုတ်တယ်လေ ရင်ခုံစရာလေးတွေ ဖြစ်ရမဲ့ ညမဟုတ်လား၊ သူ့ရွှေချည်ထိုး ထမီကို အသာမတင်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပေါင်ကား စောက်ဖုတ်ကို လက်မနှစ်ချောင်းနဲ့ဖြဲပြီး `မောင်တော် ဒီမှာလာကြည့်စမ်း.. ဘယ်မှာလဲ ကြွက်.. လာပါ.. သေချာလာကြည့်´ လို့ ဆိုတော့ မင်းသာက မရဲတရဲခပ်လှမ်းလှန်းကနေ ကြည့်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ခွေလိပ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို တွေ့တော့ 

" ဟိုမှာလေ.. ဟိုမှာ.. နှမတော်ရဲ့.. နားရွက်ကလေးတွေတောင် ပေါ်နေတယ်"

ဆိုပြီး တောင်ရှည်ပုဆိုးကို ပုခုံးပေါ်ဖတ်ကနဲ့တင်ပြီး အိပ်ဆောင်ထဲက တစ်ချိုးထဲ ထွက်ပြေးသွားတယ်တဲ့ ဟားး.. ဟားး.  ဟားး…"

" နားထောင်လို့ကောင်းသာဘဲ.. ဒါနဲ့မိန်းမတွေရဲ့ အထဲနှုတ်ခမ်းသားဟာ ကြွက်နားရွက်ဖြစ်ရတယ် ဆိုပါတော့"

" ဒါပေ့ါ"

" ကဲ.. အချိန်ရှိတုန်း.. လုပ်လိုက်ကြစို့"

" မမခံနိုင်သေးရဲ့လား"

" အိုး… ငါကမေးရမှာပါ"

ဆန်နီနဲ့ မေမေဝင်းတို့ဟာ တူနှစ်ကိုယ်ချစ်ကမ္ဘာလေးကို မနက် ၈နာရီအထိ မနားတမ်းတည်ဆောက် နေကြပါတော့တယ်၊ ပြီးတော့မှ မနားချင်နားချင်နဲ့ နားလိုက်ရတယ်၊ သမီးပြန်လာတော့မှာကိုး။

" ဆန်နီ.. တူမောရိုး.. အီး.. လာခဲ့နော် မမေ့နဲ့"

" ကောင်းပြီလေ.. မမသာစောင့်နေ"

...........................................................

ဆန်နီဆိုင်စောစောသိမ်းလိုက်ပါတယ်။ မေမေဝင်းနဲ့ချိန်းထားတယ် မဟုတလား၊ လှေကားကို နင်းတယ်တောင် မထင်ရဘဲ အပေါ်ထပ်ရောက်လာခဲ့တယ်။ အခန်းတံခါးက တွန်းဖွင့်ရုံနဲ့ပွင့်သွားတယ်။ မမသူ့ကို မျှော်နေရှာတော့မယ်၊ တွေ့တာနဲ့ နှုတ်ခမ်ကိုး စုပ်ပစ်လိုက်မယ်၊ ဘာညာစဉ်းစားယင်း အိမ်ခန်းထဲ အသာလှမ်းဝင်လိုက်တယ်။

" အင်း.. ဟင်း.. အဟင်းး.. ရှီး.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အား.. ရှီး.. အား.. အင်းး.. အိုးး"

ခေါင်းကဆံပင်တွေတောင် ထောင်ထသွားရဲ့။ အသာလေးချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ နတ်သမီးလေးတပါးရောက်နေပါလား။ မမသမီးပေ့ါ.. ရောက်နေပါလား။ မမသမီး.. နာမည်က ထူးတဲ့.. တလမ်းလုံးဘုရင်မလို့ သတ်မှတ်ထားလောက်အောင် ချောတယ်။ ရုပ်ကော ပစ္စည်ရော ပြောစရာမရှိဘူး၊ အသက်က ၁၆ နှစ်ဘဲရှိသေးတယ်။ အလှဆုံးက စွင့်ကားနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေဘဲ သူ့ကြောင့်ဆန်နီခမြာ စိတ္တဇနာစွဲနေရတယ်။ ထူးကိုတသသနဲ့ပေ့ါ မတူမတန်မှန်းသိလို့ အသာကုပ်နေရတာ..။ အခုတော့။။

ဘုရင်မထူးလဲ တခြားမိန်းမတွေလို လီးတောင်းတနေတယ်။ ကျောအောက်မှာ ခေါင်းအုံး သုံးလုံးလောက်ဆင့်ခံပြီး ကုတင်ခြေရင်းမှာရှိတဲ့ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ဖက်ကို ပေါင်ဖြဲပေးထားတယ်၊ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်အစားဆိုလို့ ဘာမှမရှိဘူး၊ ဒီမြင်ကွင်းကြောင့် ဆန်နီရူးတော့မလို ဖြစ်သွားလေရဲ့။ ကောင်မလေးလက်ထဲမှာ အမဲရောင်ဘက်ကိုလာနေတဲ့ ခရမ်းသီးတစ်လုံး၊ ကျပ်ဝိုင်းလောက်ရှိပြီး တစ်ထွာလောက်ရှည်မယ်၊ မှန်ထဲမှာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ကြည့်ပြီး ခရမ်းသီးနဲ့ ဆွဲမွှေပေးနေရဲ့။ ဆန်နီကြည့်ရင်း လီးတောင်လာတယ်။ 

ဇစ်ဆွဲဖြုတ်ပြီး ခရမ်းသီးထက် ၂ဆလောက်ကြီးတဲ့ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေးကတော့ မသိရှာဘူး၊ ဖီးလ်တွေသိပ်တတ်နေရဲ့ သူူ့နို့အုံလေးကို အသာပွတ်သပ်ယင်း နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားတယ်၊ ခရမ်းသီးရဲ့ တစ်လက်မလောက်ကို အခေါင်းထဲနှစ်ပြီး လှည့်ပတ်မွှေပေးနေတယ်။ သူ့ရဲ့ရှိုက်သံနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်နဲ့ ခရမ်းသီးချော်သံတွေကို အခန်းအပြင်ကတောင် ကြားရတယ်။

ခင်ဗျားတို့လည်း ဆန်နီနေရာမှာဆိုရင်ကော၊ ကောင်မလေးကို မကူညီပေးချင်ကြဘူးလား။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။